Obraz5 (49)

Lecz na ziołach nie kończy się lista prawnej twórczości światowych i unijnych fachowców. Bardzo poważnie zajęli się również zdrowym pożywieniem - według ich norm również żywność produkowana w gospodarstwach ekologicznych i tradycyjnych będzie poddawana napromieniowaniu, standardem ma też być stosowanie pestycydów i środków chemicznych. Jeśli poszczególne rządy takie dyrektywy potraktują poważnie, być może za kilka lat bez specjalnego pozwolenia nie będziemy mogli w przydomowym ogródku wyhodować dla siebie warzyw czy owoców bez chemii.

To wydaje się niedorzeczne, ale możliwe do wykonania. Pamiętam, kiedyś urzędnicy polscy w imię prawa polskiego chodzili po wsi i wyrywali w każdym przydomowym ogródku roślinki maku. I na nic się zdało tłumaczenie, że w okolicy żadnego narkomana nie było od zarania dziejów i nie będzie. Moja mamusia jednego roku zagonek obroniła, ale na drugi rok już maku nie posiała, wszak publicznie straszono wysokimi karami i więzieniem.

Jak więc takie prawa mają się do wolności, o której zapewniają politycy i polscy, i unijni, i amerykańscy. Wolność to mądrość wyboru. A jaki wybór będziemy mieli w XXI wieku? - żywność naszpikowaną chemią, napromieniowaną, czyli martwą, szkodliwą dla organizmu. Mięso pochodzące ze zwierząt karmionych antybiotykami i hormonami wzrostu. Zamiast zdrowego pożywienia i ziół według prawa będziemy mieli chorobotwórczą papkę żywieniową i tabletki syntetyczne, które mają atesty na zdrowie najlepszych instytucji naukowych. Niestety ani zdrowe pożywienie, ani zioła takich atestów nie mają, tym samym są narażone na drwiny ze strony tęgich, naukowych głów, którzy jednakże zapomnieli o tym, że ich na świecie nie było, lekarzy nie było, firm farmaceutycznych nie było i aptek nie było, a zioła radośnie rosły na polach, miedzach i łąkach i służyły jako pożywienie, a w razie choroby pomagały w dojściu do zdrowia. I bez żadnego prawa i należnego atestu to czyniły.

Mniemam, że urzędnicy albo tak pogubili się w swoim prawnym świecie, że stracili kontakt z rzeczywistością, albo czynią to z pełną świadomością, by manipulować milionami, bowiem jakie pożywienie, takie zdrowie.

Nietrudno zauważyć, że im więcej chemii stosuje się w polu, w przemyśle przetwórczym i w domu, tym więcej przemysł farmaceutyczny przygotowuje wymyślnych środków syntetycznych. Wyścig trwa, zaś lekarze spokojnie podają statystyki, z których wynika, że z roku na rok przybywa groźnych chorób. Profilaktykę zaś opierają na przestrzeganiu kolejnych badań, a prawdziwa profilaktyka - w jaki sposób żyć, by nie chorować - nie ma zainteresowania, bowiem chorzy to biznes.

Dla rządzących zaś biznesem winno być zdrowe społeczeństwo, żeby jednak takie było, należy przerwać łańcuch, który coraz bardziej zaciska ludzkość - chemia w polu, pożywieniu, w domu, a na końcu chemia w aptece, której zadaniem jest niwelować skutki tamtej chemii.

Dlatego zioła i zdrowe pożywienie z normami natury, a nie unijnymi to prawdziwe wyzwanie dla polityków, ale także dla zwykłych ludzi.

Należy stworzyć mądre prawo, żeby obcy, z której strony Europy by nie byli, nie mogli decydować o naszej ziemi i naszym zdrowiu. Wolności nikt nigdy nie dał nam za darmo. Feliks Konarski w wierszu „Czerwone maki na Monte Cassino” napisał, że wolność krzyżami się mierzy. Naszej ziemi oszukiwać nie wolno, wszak każdy jej metr zroszony został polską krwią. Dlatego na niej winna wyrastać zdrowa żywność - nie ma na niej miejsca dla chemicznych i genetycznych mutantów stworzonych w hermetycznie zamkniętym naukowym świecie.

Na polskich polach i łąkach nie może też zabraknąć naszych przyjaciół ziół. One towarzyszyły od zawsze Polakom na co dzień i od święta, w czasie pokoju, a także w trudach wojennych szły razem z walecznymi rycerzami - były pod Chocimiem, by dokarmić głodnych, ale bohaterskich rycerzy hetmana Jana Karola Chodkiewicza, oblężonych przez turecką armię. Pod Wiedeń doszedł rezolutny kurdybanek, by chronić naszych przed rozlicznymi zarazami. Żywokost - urokliwy panicz Ziemi Polskiej troskliwie opatrywał żołnierskie rany. A czerwone maki na Monte Cassino „czerwieńsze są, bo z polskiej wzrosły krwi”.

113