wersałnej żyzności; z drugiej strony, chodzi o scenariusz inicjacyjny,
którego struktura jest nam już znana - gdyż główny moment zawiera \ jfrytualne-pciżaręiefr - ale który przedstawia także nowe elementy. Innymi słowy, Kunapipi stanowi wyśmienity punkt wyjścia naszych badań porównawczych, dotyczących ciągłości tematów inicjacyjnych. W kult Kunapipi mogą byAwtajemniczeni tylko młodzieńcy, którzy uczestniczyli już w cere-momach dojrzałoiciowych.(Nie chodzi więc o obrzęd przejścia z jednej klasy wiekowej do drugiej, ale o wyższą inicjację, co raz jeszcze potwierdza, że człowiek prymitywny pragnie pogłębienia swego doświadczenia i wiedzy
religijnej. _ ..... ^
Ceł rytuału Kunapipi jest p o dwój ny :(lp i nic j acj a młodzieńcówlTl) odnowienie energii, które zapewniają Zycie Kosmiczne i uniwersalną płod-nojcTDHnowienie owo osiąga się przeziurzeczywistnienie mitu o początku.’ Sakralną moc Istot nadprzyrodzonych uwalnia się przez powtórzenie aktów dokonanych przez te Istoty w Czasach Snu24. Stajemy zatem wobec religijnej koncepcji, która jest nam teraz dosyć bliska: mit o początku ustanawia rytuał inicjacyjny; celebrując ów rytuał, reaktualizuje się Czas pierwotny, uwspółcześnia się Okres Snu25. Przy okazji wprowadzania nowicjuszy w to misterium cała wspólnota i otaczające środowisko kosmiczne zanurzają si^ w atmosferze Czasów Snu.jKosmos i Społeczeństwo doznają odnowienia.! Jest więc oczywiste, że (inicjacja grupy młodzieńców ' dotyczy nię; tylko ich własnej sytuacji religijnej, alejtakże sytuacji wspólno-;'tyTjŻnajduj emy tu zarodek pewnej koncepcji, która zostanie rozwinięta w wyższynnreligiach, a mianowicie przekonanie, że duchowa doskonałość elity wywołuje zbawienny wpływ na resztę. sp o łę ę ze ns twa. ...
"NPTźejdzmy teraz do właściwego kultu. Opiera się on na dosyć złożonym micie, którego zasadnicze tylko elementy tu przytoczymy. W Czasie Snu 'dwie siostry Wauwalak. !z których starsza dopiero co powiła, wyjechały na Północ. Te dwie Siostry to w rzeczywistości Matki. Nazwa kultu Kunapipi tłumaczy się jako j,Matkaą lub Staruszka”^ Po długiej podróży zatrzymały się przy studni, zrobiły sobie szałisjTozpaliły ognisko i spróbowały upiec kilka zwierząt. Ale zwierzęta uciekały z ogniska i rzucały się do studni. Albowiem - wyjaśniają teraz aborygeni - zwierzęta wiedziały, że jedna z Sióstr,/nieczysta z powodu niedawnego porodu, nie powinna zbliżać się do studni, gdzie znajdował się Wielki WąWjulunggul. ;W istocie, przyciąg-2-1 R. M. Berndr, Kunapipi (Melbourne 1951), s. 34,
25 Mityczne założycielki ceremonii, Siostry Wnuwalak, są „dziś duchowo tak żywe, jak nigdy przedtem” (Berndt, op. cit, s. 33).