Obraz8 (17)

Po opuszczeniu pieca gazy poreakcyjna mają temp. 600-650 C. Maszą być natychmiast (w przeciągu Ułamka sekundy) ochłodzone do tamp. 400 C, •by nie dopuścić do przebiegu reakcji wtórnych;, zsinie jera jgcych, wydajność olefin. Chłodzenie zachodzi w przeponowym wymienniku ciepła, gdzie czynnikiem chłodzącym jest gorąca woda, która po odebraniu ciepła przekształca sią w parą o wysokim ciśnieniu, przydatną do różnych celów technologicznych. Dalsze oziąbianie surowego gazu plrolitycznego do temp. 200°C następuje w kolumnie zraszanej benzyną pirolityczną. Pozostałość z tej kolumny stanowi olej pirolityczny wrzący powytej 200°C. Ostatni etap oziębiania gazu zachodzi w kolumnie xraszanej zimną wodą. Skrapla się tu para wodna dodana do surowca przed reakcją oraz główna ilość benzyny pirolitycznej. Gaz otrzymywany na szczycie kolumny podawany jeat następnie do instalacji, w której następuje wydzielenie z niego indywidualnych węglowodorów olefinowycl^ •

Charakterystyka produktów

Produktami pirolizy otrzyagrwanymi z instalacji przedstawionej na rys. 71 są: gaz pirolityczny, benzyna i olej.

Gaz pirolityczny zawiera ok. 50% wag. olafin, wśród których największy jest udział etylsnu. Pozostałymi składnikami są gazowe alkany z przewagą metanu.

Benzyna pirolityczną zawiera węglowodory od C_a wzwyi, wrzące do temp. 200°C. Składa się głównie z węglowodorów aromatycznych — zawiera do 50% benzenu, do 20% toluenu i do 10% ksylenów oraz styren, izopren i cyklopentadien. Po hydrorafinacji solna wykorzystać ją jako wysokooktanowy składnik benzyny silnikowej albo poddać przeróbce chemicznej w cela wyodrębnienia węglowodorów aromatycznych. Benzyna pirolityczną stanowi ok. >0% wag. ciekłej frakcji uzyskiwanej podczas pirolizy. Pozostałe 20% stanowi olej pirolityczny, który zawiera do 30% wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych, m.in. naftalen, matylonaftaleny, fenantren i antracen. Z olaju molna wydzielić naftalen z wydajnością 15% lub przeznaczyć go do przeróbki na sadzę techniczną, koks naftowy lub pak.

Wyodrębnienie indywidualnych olefin z gazu pirolitycznego

Gaz pirolityczny zawiera następujące składniki:

-    olefiny (etylen, propylen, n-buteny, izobuten, butadien),

-    parafiny (metan, etan, propan, n-butan, izobutan),

-    wodór.

Technologia wyodrębniania olafin jest bardzo złotona (rys, 72). Gazy powstające w procesie pirolizy skrapla się i rozdziela metodą niskotemperaturowej (<-60°C) rektyfikacji pod zwiększonym ciśnienism. Oziębiony i sprętony gaz wprowadza się do demetanizatora (2), gdzie jako frakcję

«•»•!••(■•«)i. a.

Rys. 72. Schemat inatalacji do rozdziału gazu piroli tycznego

szczytową odbiera się mieszaninę wodoru i metanu. OroeLaniem w tej kolumnie jeat odparowujący etylen (ciekły). Pozontałość z kolumny (2) klaruje aię do daatanlzatora (3), w którym jako frakcję szczytową odbiera aię mieazaninę etanowo-etyłanową.,Kolumna pracuje w temp. -10°C, • czynnik chłodzący stanowi odparowujący propylen. Frakcję c_a rozdziela aię w kolumnie etylenowej (4) na etylen 1 etan. Pozostałość z kolumny (3) klarowana jest do dapropanizatora (S). Kolumna ta pracuje w temp. 25°C. Prakcję szczytową etanowi mieszanina propanu L propylenu, którą rozdziela aię w kolumnie (6). Pozostałość z kolumny (5) rozdziela się w kolumnie (7) na frakcję C* i benzynę pirolityczną. Frakcja c„ etanowi z łożoną mieszaniną węglowodorów (teb. 51). Ponieważ węglowodory zawarta we frakcji C„ mają zblitone temperatury wrzenia, nie można ich rozdzielić przez zwykłą destylację. Zazwyczaj z frakcji taj wyodrębnia aię najpierw

255

254