p0304

588 Rozdział 9. Poradnik redaktora

B. Odstępy we wzorach i równaniach reakcji

We wzorach chemicznych i równaniach reakcji spacji nie stawia się:

a) pomiędzy symbolami a indeksami, np. NaHC0₃;

• b) pomiędzy indeksami a symbolami, np. Mg₂Si₃H₈;

c)    pomiędzy symbolami a wartościowością (oznacza się ją cyframi rzymskimi we frakcji górnej), np. HCl^vn0₄;

d)    pomiędzy symbolami a znakami ładunku elektrycznego, np. Cu²⁺, Cl^-;

e)    pomiędzy nawiasami a symbolami, np. Ca(OH)₂, [Fe(CN)₆]^3_;

f)    z obu stron znaków wiązań o postaci kresek, np. CH₂=CH-CH=CH₂;

g)    pomiędzy liczbami atomów i cząsteczek w równaniach reakcji, np. 2H

(=    dwa atomy    wodoru), 5H₂0 (= pięć cząsteczek wody)',

h)    pomiędzy przecinkami a kolejnymi przystawkami cyfrowymi i przedrostkami literowymi w nazwie związku chemicznego, np. 1,3,5-trichlorobenzen, a,/?-dichloroketon.

Spację stawia się natomiast:

a)    z obu stron znaków reakcji chemicznej oraz kierunku reakcji: +,

?±, np.

CaO + H_zO - Ca(OH)₂

b)    z obu stron znaków strącania (|) i ulatniania (|) w równaniach reakcji, np. Ca(OH)₂ + C0₂ ->• CaC0₃ l + H_zO

c)    z obu stron znaków wiązań o postaci kropek, np.

HC : CH

CH₂ : CH • COOH

C. Wyróżnienia elementów wzorów

Pismem prostym składa się:

a)    wszystkie symbole pierwiastków chemicznych w tekście i we frakcjach, a także symbole zastępcze, np. R (podstawnik), oraz symbole pH i pOH;

b)    cyfry rzymskie we frakcji górnej oznaczające wartościowość, np. HC1^YII0₄;

c)    nazwy związków chemicznych pod wzorami oraz dane umieszczane nad lub pod strzałkami;

d)    oznaczenia faz stopów i odmian alotropowych pierwiastków.

Pismem pochyłym składa się:

a)    symbole powłok elektronowych;

b)    symbole literowe oznaczające liczbę atomów w cząsteczce lub liczbę cząsteczek związku chemicznego, np. C^H^+z, nH₂0;

c)    przedrostki literowe przed nazwą związku chemicznego, np. o-dichloroben-

zen, a,/J-dichloroketon.

IV. OPRACOWANIE EDYTORSKO-TYPOGRAFICZNE CZĘŚCI SKŁADOWYCH PUBLIKACJI

1. KOMPOZYCJA WYDAWNICZA I PODZIAŁ TEKSTU PUBLIKACJI

Części składowe publikacji należy zamieszczać w następującej kolejności:

a)    strony tytułowe (tytulatura),

b)    spis treści (ewentualnie na końcu publikacji),

c)    przedmowy niepochodzące od autora dzieła,

d)    przedmowy autora dzieła,

e)    tekst główny (zasadniczy) wraz z materiałami uzupełniającymi: tabelami słowno-liczbowymi, ilustracjami, przypisami itd.,

f)    aneksy,

g)    bibliografia załącznikowa,

h)    wykazy skrótów, znaków graficznych i innych oznaczeń (ewentualnie przed tekstem zasadniczym, po spisie treści lub przedmowach),

i)    indeksy (skorowidze),

j)    streszczenia obcojęzyczne.

Tekst publikacji dzieli się na tomy (w wydawnictwach wielotomowych), części, rozdziały, podrozdziały i paragrafy. Hierarchię partii tekstu należy zasadniczo oznaczać numerami i tytułami. W publikacjach o nieskomplikowanej strukturze można nie numerować partii tekstu niższego rzędu (np. rozdziałów), a w publikacjach o skomplikowanym podziale tekstu można nie opatrywać tytułami partii najniższego rzędu (np. paragrafów). Wyróżnia się podziały jedno-, dwu-, trój- i czterostopniowe oraz podział wielorzędowy, zwany dziesiętnym. W podziałach jedno-, dwu-, trój- i czterostopniowych do podkreślania nadrzędności i podrzędności poszczególnych partii tekstu używa się cyfr rzymskich, arabskich, liter wielkich i małych. Zaleca się stosować następującą kolejność oznaczeń: partie tekstu pierwszego stopnia - cyfry rzymskie [I, II, III, IV,... itd.], drugiego stopnia - litery wielkie [A, B, C, D, ... itd.], trzeciego stopnia - cyfry arabskie [1, 2, 3, 4, ... itd.], czwartego stopnia - litery małe [a, b, c, d, ... itd.]. Jeżeli podział tekstu jest mniej niż czterostopniowy, można stosować oznaczenia dowolnie wybrane spośród wymienionych wyżej, zachowując jednak podaną hierarchię oznaczeń. W uzasadnionych wypadkach można przyjąć inną hierarchię oznaczeń. Nie należy wszakże stosować jednakowych oznaczeń dla różnych stopni podziału tekstu, np. cyfr rzymskich dla oznaczenia części i rozdziałów. Podziały jednostopniowe mogą być oznaczane zarówno cyframi arabskimi, jak i rzymskimi, np.

Rozdział 1. Teoria komunikacji

Rozdział 2. Modele komunikacji

Rozdział 3. Kody

lub

Rozdział I. Teoria komunikacji

Rozdział II. Modele komunikacji

Rozdział III. Kody