Obraz9

Rozdział X

Nawadnianie w terenach zieleni

Wodę możemy rozpatrywać w różnych aspektach: fizjologicznym - składnik żywej komórki warunkujący prawidłowy wzrost; czynnik siedliskowy -stwarzający warunki niezbędne do istnienia i rozwoju roślinności terenów zieleni; element architektury krajobrazu i terenów zieleni w postaci zbiorników, fontann, strumyków i kaskad w parkach oraz wód z krajobrazie otwartym.

Do utrzymania estetycznej funkcji terenów zieleni niezbędna jest woda jako podstawowy czynnik wegetacji. Prawidłowy wzrost drzew, krzewów, rabat i trawników jest możliwy tylko wówczas, gdy zapewnia im się wodę we właściwym czasie i w wystarczającej ilości. Ilość naturalnych opadów w Polsce waha się od około 500 (Wielkopolska) do 1500 mm (Podhale, Tatry). Wielkość opadów jest niewystarczająca dla terenów zieleni na 90% powierzchni kraju.

Dla prawidłowego wzrostu różnych upraw w ciągu okresu wegetacji są wymagane następujące przybliżone ilości wody.

Trawnikom trzeba dostarczyć od 15 do 30 1 wody na 1 m² przy zakładanej miąższości do 15 cm, kwietnikom i rabatom 20-40 1 na 1 m² przy głębokości 25 cm, krzewy wymagają 40-60 1 na 1 m², co umożliwia zwilżenie gleby do głębokości 40 cm. Drzewa należy podlewać w zasięgu korony, licząc po 20-30 1 wody na każdy centymetr obwodu pnia na wysokości pierśnicy.

Określenie nawadnianie terenów zieleni jest pojęciem szerokim. W potocznym rozumieniu jest uważane za równoznaczne z podlewaniem. Jednak podlewanie jest pojęciem zawężonym do jedynej czynności, bardziej słusznym wydaje się używanie słowa „nawadnianie”. Definiuje ono doprowadzanie wody do roślin w odpowiedniej ilości, czasie i formie (woda, mgła, słaby roztwór nawozu).

159