P1010012 (11)

*ok. 1500 powrót do punktu wyjścia: bazy attyckiej: | profile₁ kąt nachylenia, proporcje, ale późno gotycki sposób widzenia- ostre ciecia, sposób cięcia jak w metalu, walki wokoło przecinają się (spenserowska zasada: krąg się zamknął,

^---ale inne widzenie, nie identyczność formy).

- Pocz. XVI w. Formy zlewające, profile wnikają, wspomnienie żabki -heraldycznie, prymitywizacja form.

Ikid koniec średniowiecza baza wraca do punktu wyjścia - bazy attyckiej (choć późnogotycki sposób jej widzenia). Mimo cykliczności nie ma identyczności formy.

Cokół:

Po 1200 nabiera znaczenia, rośnie do 1380, członuje się (kondygnacje, własny profil).

Typy: a) prostokątny

b)    Cylindryczny 1260 - 70

c)    wieloboczny 1270 - 80

1270; wczesny cokół krystaliczny (wieloboczny), lata 1270 — 1300 cokoliki.

Po 1300; cokół scalony bez cokolików Po 1480 cokoły skręcone.

ŻABKA:

Pojawia się ok. 1100 do 1230/40, potem zanika.

Rzeźbiarska, geometryczna, organiczna (wegetalna): żabka rzeźbiarska, analiza formy - podstawa badań.

Żabki geometryczne, przed noł. XII - do połowy torusa, pó połowie wspinają się, w latach 80 - tych sięgają do krawędzi. Im bliżej lat 80 - tych tym forma zaczyna szczelniej wypełniać naroża zamiast geometryczne stają^sig^ coraz bardziej organiczne.

Kon. IV ćw. I tuż ok. 1200 - forma organiczna, szeroką formę wykuwa się na zewnątrz.

I ćw. Xm w. - formy palmetowe, obfite, palczaste.

Bazy pod żabkami kształtowały się b. Różnorodnie, często klasyczne bazy z progresywną żabką:    datowanie na podstawie żabki. Żabka całkiem

zachowawcza, a baza postępująca-, wybieramy elementy bardziej progresywne. Nieznaczne reminiscencje w XIII w.: maszkarony.

1100 - 1250; po 1250 dolny torus mocno się wylewa i żabka nie mieści się na cokole; coraz większą rolę odgrywa cokół. Jedynie organiczne żabki można określić w czasie: od 1170/80 do 1240. Pozostałe występujhą przez cały czas.

lt