którzy sprzedają swoją siły roboczą jako towar | wartość rynkowa siły roboczej staje się mniej istotna dla i dystrybucji dóbr i usług, trzeba będzie zastosować nowę ,, zapewnienia dochodów i siły nabywczej. Trzeba będzie zaprojęjJ^y alternatywne formy pracy konwencjonalnej, które zaangażują SN i talenty przyszłych pokoleń. W okresie przejścia do noweJ^flę trzeba będzie objąć fachowym doradztwem i opieką setki njjjj H robotników dotkniętych skutkami re-engineeringu globalnej darki. Ich trudne położenie będzie wymagać natychmiastowej i nieprzerwanej uwagi, jeśli mamy uniknąć społecznego j^^cji na skalę światową.
W szczególności trzeba będzie energicznie podjąć dwa działań w tym celu, aby krajom uprzemysłowionym uda} ^^ przejść do ery postrynkowej w XXI w. 0 ^
Po pierwsze: milionom ludzi pracy trzeba będzie I współudział w zyskach z tytułu wysoko wydajnych nov^^^ nologii, które oszczędzają pracę ludzką i czas. Ogromnemu wzrost ■ produktywności będzie musiało towarzyszyć skrócenie czasu n 1 i stały wzrost płac i wynagrodzeń, które zapewnią sprawiedliwi podział owoców postępu technicznego.
Po drugie: skoro konwencjonalna gospodarka rynkowa przesta dawać masowe zatrudnienie, a rząd redukuje wydatki w sektorze publicznym, trzeba skupić większą uwagę na trzecim sektorze - nierynkowej gospodarce społecznej. W tym niezależnym sektorze ludzie następnego stulecia będą prawdopodobnie szukać zaspokojenia potrzeb osobistych i społecznych, których nie może już zaspokoić ani rynek, ani legislacja. Jest to arena, na której mężczyźni i kobiety mogą wykonywać nowe role i obowiązki, nadać nowe znaczenie swojemu życiu teraz, gdy ich czas traci wartość rynkową. Osobista lojalność i zobowiązania przejdą częściowo z sektora rynkowego i publicznego do nieformalnej gospodarki społecznej, zapowiadając fundamentalne zmiany instytucjonalne i nową umowę społeczną tak różną od tej, która panowała w erze rynkowej, jak era rynkowa różniła się od feudalnego porządku w poprzedzającym ją średniowieczu.
część v 1 ^wit erY postrynkowej