179

odpowiada jej długości geometrycznej. Zwykle, w celu zwiększenia dokładności pomiarów, droga strumienia światła jest zwielokrotniona dzięki umieszczonemu na końcach komory układowi luster; wówczas wartość L jest wielokrotnością długości komory.

Dokonanie pomiaru natężenia promieniowania lub wyznaczenie współczynnika ekstynkcji pozwala na określenie stopnia zaczernienia spalin N, który jest wyrażony w [%] i definiowany następująco:

N = (1-—) -100 1

'o

.a n/ ^r, gs

filtr /je2cnjit»m

Stopień zaczernienia N jest często określany w skali dziesięciostopniowej; wówczas wartość obliczoną w nawiasie w równaniu (11.3) mnoży się nie przez 100, a przez 10.

Po podstawieniu równania (11.2) do równania (11.3) można uzyskać związek pomiędzy wielkością N a parametrami pomiarowymi (L, P, T) i współczynnikiem ekstynkcji.

Powyższe zależności są także wykorzystywane w pomiarach zadymienia spalin metodą filtracyjną do oceny stopnia zaczernienia bibuły' filtracyjnej, w sposób schematycznie pokazany na rys. 11.4 [33], Stosowane jest tutaj źródło światła białego.

Rys. 11.5. Przebieg sygnału pomiarowego w zależności od długości fali świetlnej uzyskiwany w analizatorze DPA 480

Zastąpienie światła białego promieniowaniem podczerwonym pozwala na zwiększenie dokładności pomiarów (długości fal powyżej zakresu widzialnego 0,8 pm), a przede wszystkim na selektywny pomiar zawartości wybranych związków w spalinach przez wykorzystanie faktu pochłaniania wybranych długości fal elektromagnetycznych przez określone pierwiastki i związki chemiczne. Tak więc zmniejszenie natężenia światła o długości fali Xc = 3,95 pm przechodzącego przez próbkę spalin jest proporcjonalne do stężenia cząstek czystego węgla, podczas gdy natężenie światła o długości fali A._Hc ⁼ 3,45 pm odnosi się do stężenia węglowodorów, a światła o długości Th₂o = 2,60 pm - do stężenia wody w spalinach. Cechy te zostały wykorzystane w urządzeniu typu AVL DPA 480/482, a przebieg tak uzyskiwanego sygnału pomiarowego został pokazany na rys.

11.5.