P1070884

72

238 mai. Jan (?) Simon; 17. Knzyżowcy pod Jerozolimą (fig. 238), 1882, sygn. Władysław Simon; 18. Matka Boska Częstochowska z orłem, sygn. W.T. (Włodzimierz Tetmajer?, zm. 1923);

235 19. Madonna z Dzieciątkiem i aniołami (fig. 235), tondo, tempera na desce, 1919, sygn. L. v. Ver sen, kopia obrazu Sandra Botticellego (zakupionego 1824 przez Atanazego Raczyńskiego, od 1884 w zbiorach Muzeum w Berlinie). — Portrety bpów poznańskich i arbpów poznańsko-gnieźnieńskich: 1. bpa

241 Wojciecha Tolibowskiego (fig. 241), z herbem Nałęcz i datą

243    1663 oraz inskrypcją; 2. bpa Stefana Wierzbowskiego (fig. 243), z herbem Jastrzębiec, datą 1679, inicjałami i inskrypcją; 3.

244    bpa Stanisława Hozjusza (fig. 244), z datą 1737, inskrypcją i sygn. F[ranciszek] L[udwik] Fridericy na odwrociu; 4. bpa

248 Teodora Czartoryskiego (fig. 248), z datą 1765 i inskrypcją na odwrociu; — trzy bpa Antoniego Onufrego Gkęakiiego (zm. 255, 253 1793): 5. (fig. 255) owalny; 6. (fig. 253) z inskrypcją i datą 1784

254 w otwartej książce; 7. (fig. 254) z częściowo czytelną inskrypcją oraz datą i sygn. restauracji na odwrociu: 1929 T/ade-usz] Kołomłocki; 8—9. bpa Ignacego Raczyńskiego (ma bis-257, 258 kupstwie do 1807, zm. 1823) (fig. 257—58); 10. arbpa Tymo-

259    teusza Gorzeńskiego (zm. 1825) (fig. 259); 11—12. arbpa Teofila 261, 262 Wolickiego (zm. 1829) (fig. 261—62); 13. arbpa Marcina Dunina

263 (zm. 1824) (fig. 263), sygn. M. Zaydler; 14. arbpa Leona Przy-

266    łuskiego (zm. 1865) (fig. 266), owalny; 15. kardynała arbpa Mieczyława Ledóchowskiego (ma arcybiskupstwie do 1886, zm.

267    1902) (fig. 267), owalny; 16. arbpa Floriana Okszy Stablewskie-

268    go (fig. 268) z datą 1896 i sygn. M. Guerrini, Romae. — Inne portrety: 1. Wojciecha Dobrzelewskiego, archidiakona poznań-

242 skiego, oficjała i wikariusza generalnego (fig. 242), z herbem Poraj, datą 1672 i inicjałami; 2. nieokreślonego duchownego

256 (fig. 256), w. XVIII/XIX; 3. papieża Leona XII (?, zm. 1829) 264, 265 (fig. 264); 4. papieża Piusa IX (?, zm. 1878) (fig. 265); 5. króla

249    Augusta II (fig. 249), 1. tercja w. XVIII; 6. króla Augusta III

250    (fig. 250), ok. poł. w. XVIII; 7. króla Stanisława Augusta Po-

252 niatowskiego (fig. 252), ok. 1776, replika wg Marcelego Baccia-

251    rei lego; 8. Kazimierza Poniatowskiego (fig. 251), mai. Marceli

260    Bacciarelli ok. 1757; 9. nieznanego chłopca (fig. 260), ok. 1800.

334 — Rzeźby: 1. Matka Boska z Dzieciątkiem (fig. 334), gotycka ok. poł. w. XV, polichromowana; 2. św. Wojciech (fig.

336 336), gotycka 3. tercja w. XV, polichromowana; 3. św. Norbert, późnogotycka ok. 1500, polichromowana; 4. Maria An-

418 tonina w drodze na szafot (fig. 418), w. XIX/XX, sygn. Ronald Gower, brąz; 5. model chłopca do rzeźby przy pom-

415 niku Adama Mickiewicza w Poznaniu (fig. 415), ok. 1904, sygn. Władysław Marcinkowski, brąz; 6. śpiewający ministrant (fig.

417), 1. ćw. w. XX, biały marmur. — Zespół tkanin haf- 417 towanych na kanwie, po części zszywanych sposobem gobelinowym i aplikowanych, oprawionych w złocone ramy, fundowanych po 1690 przez Łukasza Gajewskiego, kasztelana santockiego, pierwotnie w kościele par. św. Michała Archanioła w Czaozu: 1. z przedstawieniem Michała Archanioła (fig.

744), przy narożach pola środkowego herby: Ostoja z inicja- 744 łami L.G. (Łukasz Gajewski), Ogończyk z inicjałami E.K.

(Elżbieta Kuczborska, żona Łukasza Gajewskiego), Gozdawa z inicjałami M.Z. (Małgorzata Zdzarska, matka Elżbiety) i Łodzią z inicjałami A.O. (Apolinara Opalińska, matka Łukasza Gajewskiego), wokół pola środkowego trzy bordiury z ornamentem roślinnym; 2. ze sceną Ostatniej Wieczerzy pośrodku i alegorycznymi przedstawieniami czterech kontynentów w narożach (fig. 745); 3. z przedstawieniem archanioła 745 Gabriela (fig. 742); 4—7. z postaciami czterech ewangelis- 742 tów (fis. 738—41), herbem Ostoja i inicjałami Łukasza Ga- 738—41 jewskiego (fig. 747), z ornamentem roślinnym, ptakami i zwie- 747 rzętami oraz scenami polowań na bordiurach (fig. 743, 746). 743, 746 Gobelin brukselski ze sceną antyczną (fig. 737), 4. ćw. w. 737 XVII.

FIGURA św. Jana Nepomucena (fig. 97). Pośrodku dzie- 97 dzińca przed pałacem. Późnobarokowa, z piaskowca, fundacji Franciszka Skaławskiego, chorążego poznańskiego, ok. 1730, przeniesiona 1957 z Kobylegopola, z otoczenia spalonego 1945 pałacu Mycielskich, i niewłaściwie zestawiona. Na cokole i wysokim, dwukondygnacyjnym, ozdobnym postumencie pokrytym dekoracją z kwiatów i liści akantu, w dolnej części wklęsłym, z wolutami narożnymi; na ścianach postumentu sceny z życia świętego: Słuchanie spowiedzi (fig. 99), Wymu- 99 szanie zdrady tajemnicy spowiedzi, Męczeńska śmierć świętego w Wełtawie; na czwartym boku kartusz z herbami fundatorów (fig. 98): Nałęcz Franciszka Skaławskiego i Odrowąż 98 jego żony Jadwigi Mieszkowskiej, oraz inicjałami F.S.Ch.P.; na postumencie rzeźba świętego i dwóch siedzących u jego stóp aniołków.