- Prot/ę przepisać le nazwy 'klepów do zeszytu i pod każdą napisać kilka nazw rzeczy, które można jeszcze w nich kupić.
- Kto przeczyta to. co na pa tał? Kto ma inne odpowiedzi?
- A teraz bardzo trudne pytanie; jak należy zachowywać sę w sklepie?
(UWAGA: W klasie jest przygotowany kącik imitujący sklep z artykułami papierniczymi: lada z biurka, kasa z pudelka, półki z artykułami, przy każdym przedmiocie znajduje się cena.)
-• Co bardzo ważnego musimy wziąć idąc po zakupy?
- Przypomnijmy więc wartości każdego pieniążka. (Nauczycielka demonstruje pieniądze, a uczniowie mówią głośno, jakie są ich nominały.)
- Każdy z was otrzyma ode mnie określoną sumę pieniędzy. Nic s.| to prawdziwe pieniądze, ale bajkowe. Można za nie kupić dwie rzeczy, które wybierzecie. (Dzieci dostają po 100 zł.)
Każde dziecko pojedynczo podchodzi do nauczycielki i kupuje wybrane artykuły, następnie podchodzi do tablicy i zapisuje na niej ich ceny. Tablica jest podzielona na tyle rubryk, ile jest dzied w klasie.
Zoń |
Maryń |
Krzysio |
- Co zrobić, aby dowiedzieć się. ile kosztują te dwie rzeczy?
(Dzieci wykonują na tablicy działania pod kierunkiem nauczyciela. Są to działania n.t dodawanie z dopełnianiem do pełnej dziesiątki. Pozostałe dzieci wpisują działania w zeszytach.)
Przerwa śródlekcyjna.
Wszyscy staniemy w kólcc/ku. Każdy z was dostanie kartkę z numerkiem. Kto będzie miał piłkę, musi powiedzieć jakiś numer i rzucić do dziecka właśnie z. tym numerem. Kiedy r/uci piłkę, musi /udać pytanie, np.: co kupisz w sklepie spożywczym? Co kupisz w księgarni?
III. Opracowanie przeróbka umysłowa zebranego materiału:
Każdemu z was po zakupach została reszta. W jaki sposób możemy sprawdzić
- Ile mieliście na początku pieniążków?
- Ile zapłaciliście?
- Jak obliczyć, ile wam zostało?
(Dzieci zapisują działania na tablicy i przepisują do zeszytów.)
Teru/, troszeczkę zrelaksujemy się, wykonując podskoki obunóż i jednonóż oraz ćwiczenia wyprostne.
Rozdam wam teraz ro/sypnnki matematyczne. Wklejcie je do zeszytów. Należy obliczyć napisane w nich działania i wyniki ułożyć od najmniejszego do największego. Widzicie, żc niektóre dzieci mają mniejsze tabelki, a inne dzieci
większe. (Mniejsze tabelki są dla dzieci lepiej radzących sobie z opanowaniem treści matematycznych, a większe dla dzieci wykazujących pewne trudności.)
- Najpierw rozwiążemy mniejszą tabelę. Pozostałe dzieci patrzą, jak to należy robić.
-Kto obliczy pierwsze działanie?
- Zauważcie, że przy każdym wyniku jest literka Kto ułoży te wyniki od najmniejszego do największego i napisze obok nich te literki?
- Spójrzcie, powstało hasło. Kto je przeczyta? Napiszcie je w zeszycie.
10 |
c |
100 |
A |
17+ 3 - |
K |
20 + 6 - |
1 |
6 + 4 m |0 |
C |
90 ♦ 10 > 100 |
A |
44 ♦ 5 - |
R |
100 - TO - |
E |
S0 - 20 - |
N |
7J - 5 - |
1 |
20 - > - |
U |
A teru/, przystąpimy do rozwiązania większej tabeli. Jakie hasło powstało? Przepiszemy je.
8 : i |
Y |
7S - 14 - |
Ź |
»-»> |
e |
64 - 1) - |
o |
20 - 15 - 3 |
s |
17 - II - |
K |
» - t • |
p |
IJ ♦ I? - |
s |
l« ♦ 31 - |
w |
■4 + 20 — |
z |
44 ♦ 36 - 100 |
Y |
72 ♦ II - |
c |
10 ♦ 8 • |
L |
23+ 7 - |
P |
3 |
s |
100 |
Y |
167