f.ff. Spoiny
Objaśnienia do tablicy 1.9 (ostatnia kolumna r.
1. Spawanie na podkładce podtrzymujące* stopowo w rowku spoiny formującej nadlew grani: podkładka może być miedziana, stalowa, miedziano-topnikcwa. azbestowa, ceramiczna ttp.
2- Spawanie jednowarstwowe.
3. Spawanie jedną elektrodą.
4. Spawanie kilkoma elektrodami w układzie szeregowym.
5. Spawanie wielowarstwowe.
6. Spawanie z zastosowaniem wypełniaczy (śrut stalowy, pmaak metaliczny, pręty stalowe itp.).
7. Wymiar b dotyczy pozycji nabocznej.
8. W pozycji podolne) b ■ 0 - 0,7.
f9. Warstwę grafitową wykonać lukiem, ręcznie, elektrodami otulonymi _JL&jsss&mssito lub w osłonie gazów ochronnych. aJJ1?—j 10. Spawanie bez podkładki.
--1 i, 11 • Spawanie na poduszce podtrzymującej topnik w rowku spoiny (po*
duszka topnikowa, azbestowa itp.).
12. Spoinę podkładową wykonać łukiem ręcznie, elektrodami otulonymi lub w osłonie gazów ochronnych.
Rys. 1.24. Elementy rowka do spoiny 13. *1 = fe klb fi * fe.
typu v 14. Spoinę podkładową wykonać Kikiem krytym.
Podane w tabl. 1.9 kształty i wymiary spoin oraz sposób przygotowania brzegów do spawania hikiem krytym, dotyczą spoin jednostronnych i dwustronnych.
Odpowiednio do kształtu otrzymanej spoiny przyjęte są następujące ns*
□ spoina I (bez ukosowania),
□ spoina V oraz 1/2 V (jednostronna),
□ spoina U oraz J (jednostronna),
Rys. 1.26. Elementy spoiny czołowej typu V
O spoina X oraz K (dwustronna),
□ spoina 2U oraz 2J, B (dwustronna).
Wymiary rowka i ograniczenia wartości grubości t podane w tablicy 1.9 dotyczą w zasadzie ręcznego spawania łukowego elektrodą otuloną natomiast dla spoin wykonywanych automatycznie obowiązują nieco hme wymiary.
Nazwy poszczególnych elementów rowka, otrzymanego przez ukosowa-nie brzegów materiałów oraz spoiny w nim ułożonej, podano na rym. 1.24 na przykładzie spoiny czołowej typu V. Na rys. 1.25 podano nazwy poszczególnych części spoin. W złączach doczołowych jest dopuszczalne łączenie elementów o różnej grubości przy ukosowaniu blach. Zasady ukosowania blachy grubszej podano w p.l.11.12.1.
Rys. 1.26. Spoiny pachwinowe
Spoiny pachwinowe nie wymagąją ukosowania brzegów, gdyż układa się je w naturalnym rowku powstałym między powierzchniami części łączonych, jak to pokazano na przykładzie złącz teowych na rys. 1.26. Spoiny pachwinowe mogą być płaskie, wklęsłe lub wypukłe (rys. 1.27). Nazwy części spoiny pachwinowej podano na rys. 1.28.
Spoina pachwinowa może być ciągła lub przerywana (rys.1.29) i wtedy nazywa się ją szwem spawanym. W przypadku złącza teowego, jeżeli układa się szew obustronnie, może być on łańcuchowy (rys.1.29 lp.lX wtedy poszczególne spoiny szwu leżą po obu stronach naprzeciw siebie.
47