Rozdrabnianiem nazywa się proces rozdzielania ciał stałych na części za pomocą siły zewnętrznej niszczącej ich wewnętrzną spoistość.^
Celem rozdrabniania jest najczęściej zwiększenie powierzchni właściwej fazy stałej, aby przyspieszyć procesy, w jakich ma brać udział ta faza lub też — gdy rozdrabnianie jest operacją główną — uzyskanie produktu o określonym rozmiarze cząstek \\\
W świecie roczne zużycie energii na rozdrabnianie ciał stałych wynosi ok. 350 miliardów kWh. Świadczy to najlepiej o randze tego procesu w przemyśle [2^.
"Wielkość brył, wytrzymałość rozdrabnianego materiału, jak też wymagane rozdrobnienie decydują o wyborze odpowiedniego sposobu rozdrabniania.
W celu scharakteryzowania tego procesu wprowadza się wskaźnik zwany stopniem rozdrobnienia
(9.1)
Przy stopniowym rozdrabnianiu w kilku kolejnych kruszarkach całkowity
gdzie: dvl -^rozmiar największych kawałków w surowcu, dv2 — rozmiar największych kawałków w produkcie.
stopień rozdrobnienia jest równy iloczynowi stopni rozdrabniania wszystkich kruszarek
(9.2)
Mechanicznego rozdrabniania można dokonać różnymi metodami, co
ilustruje rys. 9.1a —g [3j. Zgniatanie (a) stosuje się na ogół w odniesieniu do materiałów ceramicznych; rozrywanie (b) — do materiałów włóknistych; ścinanie, łamanie i ścieranie (c — e) — do materiałów o średniej twardości; uderzanie (f) —