dzielają się wypełnione ziarnami zymogenu pęcherzyki wydzielniczG L stępme pęcherzyki wydzielnicze, przy udziale układu mikrotubuli, przemy czają się w kierunku błony komórkowej części przyszczytowej komór# pęcherzykowych i pozostają tam aź do czasu wydzielenia do światła pęc* rzyka trzustkowego.
Cały proces od syntezy enzymu do osiągnięcia przez enzym dojrzahtr, i wydzielenia do światła pęcherzyka trwa około 50 min. Ocenia się, że jedyncza komórka pęcherzykowa wytwarza w ciągu godziny około 600 mr nów cząsteczek enzymów. Syntetyzowanie i wydzielanie enzymów trzustfo
RYCINA 11.7,17. Receptory błonowe komórek pęcherzykowych trzustki, sposoby ich pobodze-nm wtórne przekaźniki pośredniczące w przekazywaniu bodźców wydzlelniczych oraz etap* syntezy enzymu trawiennych. G - aktywne białko G z podjednostką <it, Ga - aktywno G z prtiednoetka o . pobudza.^ fosfollpazo C (PIC); PIP. - 4,5-dwufosforan fosfatydytoto
#ych jest pobudzane hormonalnie i nerwowo W części boczno-przypod-stawnej komórek pęcherzykowych stwierdzono występowanie swoistych receptorów błonowych dla cholecystokininy (CCK), acetylocholiny, bombę-zyny, VIP i sekretyny. Komórki pęcherzykowe mają dwa rodzaje receptorów cholecystokininowych: CCKA o dużym powinowactwie do CCK i receptory CCKg, które łączą się z CCK i gastryną. Acetylocholina działa na komórki pęcherzykowe przez receptory M3 W przenoszeniu sygnału międzywydziel-niczego po pobudzeniu receptorów błonowych pośredniczą białka G. które następnie aktywują cyklazę adenylową lub fosfolipazę C (PLC). Główne hormony pobudzające wydzielanie enzymów trzustkowych - CCK, bombezyna i acetylocholina - działają przez aktywację PLC, natomiast VIP i sekretyna przez aktywację cyklazy adenylowej (ryc. 11,7.17).
Białka G składają się z trzech podjednostek: a, p i y. W stanie spoczynkowym te trzy podjednostki tworzą wspólny kompleks, a podjednostka a jest dodatkowo połączona z guanozyno-difosforanem (GDP). Występuje kilka typów podjednostek a. Podjednostki aq i a„ pobudzają aktywność PLC, natomiast podjednostka a5 pobudza, a podjednostka a hamuje aktywność cyklazy adenylowej. Po zadziałaniu swoistego liganda na receptor błonowy, następuje odłączenie GDP od podjednostki a, a przyłączany jest guanozy-no-trifosforan (GTP). Powoduje to oddzielenie się podjednostki a od podjednostek p i y oraz łączenie się jej z PLC lub cyklazą adenylową Połączenie podjednostki aq lub a„ z PLC powoduje aktywację PLC, co prowadzi do hydrolizy 4,5-difosforanu fosfatydyloinozytolu (PIP2) do 1,4,5-tnfosforanu inozytolu (IP3) i diacyloglicerolu (DAG).
Śródkomórkowe zwiększenie stężenia IP3 zwiększa stężenie Ca2, w cy-toplazmie. Jony Ca2* łączą się następnie z kalmodulmą, a powstały kompleks kalmodulina-Ca2* zmienia aktywność kinaz białkowych, co prowadzi do pobudzenia wydzielania enzymów trzustkowych. Również DAG wraz z |onami Ca2* wpływa na aktywność kinaz białkowych, regulujących aktywność wy-dzielniczą komórek pęcherzykowych.
Połączenie się podjednostki a, z cyklazą adenylową prowadzi do aktywacji tej cyklazy, co powoduje zamianę ATP do cyklicznego AMP (cAMP). Powstały cAMP pełni rolę wtórnego przekaźnika śródkomórkowego i zmienia aktywność śródkomórkowych kinaz białkowych, co - podobnie jak w przypadku aktywności PLC - prowadzi do pobudzenia wydzielania enzymów trzustkowych.
Pobudzenie wydzielania wodorowęglanów przez trzustkę odbywa się głównie za pośrednictwem sekretyny, która łącząc się z receptorami błonowymi, zmienia konformację białek G i aktywuje cyklazę adenylową