— notuje w orotokolc wyn k każdego rzutu, posługując s>ę określonymi symbolami,
— wraz z sędzią głównym ustala ostateczne wyniki i zajęte miojsce.
Morzący cócgłoSć:
— jeden z nich znajdujący się w potu rzutów, tam gdzie lądu# oszczepy, sygnalizuje prawidłowość rzutu wskazuje na n ojsce. gazie zostawił Stad grot <ącu>ącego oszczepu wstawiając tam znacznik.
dwóch sędziów, z których jeden znajduje się na rozbiegu rzutni, a drugi p-zy znacz- ku. przykłada taśmę (początek taśmy przy znaczniku), tak aby przechodziła ona przez punkt oddaksny o 8 m od istwy ograniczanej rozbieg i sęczia główny odczytuje wynik
Sędziowie mierzą i notują każdy ważny rzut
Oszczcpn.k mus* posiadać strój sportowy, którego czysto SC, krój i sposób noszenia me budzą żadnych zastrzeżeń Stroje powinny byc uszyte z materiałów, które nie przesw^cają nawet wówczas, gdy są mokre Obuwie co rzutu oszczepem stanowią trzewiki z cholewką, w podeszwie każdego z nich może być maksyma me 6 kolcow w zelówce i 2 w obcasie. Zawodnik musi posiadać dwa numery. jeden na plccacn. drugi na piersiach zgodnie z numerem podanym w protokole zawodów.
W trakce zawodów ne może być udzelana zawodnikowi pomoc w żadnej formie. Oszczepnk otrzymujący wskazówki lub instrukcja od kogokolwiek będz o ostrzeżony przez sę-dziogo, a przy ponownej próbę zdyskwai Skowany.
Jeżeli zawodnk opuści swoją kolejkę rzutów, me przysługuje mu prawo wykonania opuszczonej próby.
Na wykonanie rzutu zawodnik ma łącznie 90 sekund, które liczą się cd momentu wywołania go przez sekreta rza konkurencji. Jeże'i bez powodu zwleka z wykonaniem prOby. może być pozbawiony prawa jej wykonań a. Przy ponownej zwłoce zostaje pozbawiony możliwości wykonania pozostałych prób przy czym wyniki uzyskane przez mego w cotychczasowych próbach uwzględnia się w klasyfikacji końcowej
Rzut oszczepem mierzy sę z dokładnością do t cm (Izn me bierze się pod uwagę milimetrów).
Zwycięzcą zawodów zostaje zawodnik, który uzyska najlepszy rezultat. W przypacku jednakowych wyników o kolejności decycujo drugi najlepszy rezultat ild
Kolejność w której zawodnicy rzucają. ustala się przez losowanie.
Gdy siaduje więcej niz ośmiu zawodników, każdemu przysługują 3 rzuty, a ośmiu zawodnikom z najlepszymi wynikami dodatkowo 3 rzuty Jeżeli więcej nż jeden za wodmk uzyska ósmy rezultat, wszystkim innym zezwala sę na dalszo 3 próby. Gdy startuje ośmiu lub mniej zawodników. wszystkim przysługuje po 6 rzutów.
W rzucie oszczepom zawodnik nic może opuścić rzutni zanim oszczep rve dotkn ę ziem — kiedy to nastąpi, opuszcza rozbieg, nio przekraczając luku I linii przeciągnę tych od końca luku pod kątem prostym do linii wyznaczających rozbieg
Rzut nic jest mierzony kiedy ostrze meta owego grotu dotknie ziemi późnej niz inne czgSci oszczepu lub gdy zawodnik dotknie jakąkolwiek częścią ciała luku bądź im (cń-goSci 1.5 m) przeprowadzonych do krańców luku pod kątem prostym do linii równoległych wyz-aczających roz bieg. albo też dotknę z-emi za tymi liniami bądź lukiem. Zawodnik może jednak przekroczyć każdą z linii równoległych wyznaczających rozbieg Po przygotowaniu s ę do rzutu zawodnik me może w zacnym momencie obrO-ctć sę tak. aby jego plecy byty skierowane w stronę luku zanim oszczep nie zostanie wyrzucony w powietrze. Oszczep musi byC wyrzucony ponad barkiem lub górną częścią ramienia rzucającego Nio może być rzucony z obrolem.
Aby rzut byt ważny, oszczep musi upaść w ważnym polu rzutów. W razie złamania się oszczepu w powietrzu próbę uważa s<ę za nie odbytą pod warunkiem, że rzut zo stal wykonany zgodnie z przepisami.
Znajomość organizacji zawodow, sędziowana i przepisów jost dla zawodnika niezwykło ważna gdyż w ten sposób inka błędów i kar. jakie wynikają z przekraczania przepisów. Oprócz tego w ramach obową żujących przepisów może on wykorzystać swoje własne możliwości, nio ulega.ąc niepotrzebnemu zdenerwowaniu.