scan0025

1

Ćwiczenie 6

IDENTYFIKACJA TWORZY W SZTUCZNYCH

Do wstępny ch metod badawczy ch tworzy w sztuczny ch należy analiza j akościo wa w cel u

Tnie p^^p®w®fe^a®«sPWf®^^^;S^aoi5^ti^s^;%KOrzyw sztucznych:

•    łwwa,

•    przezroczystość,

•    rodzaj

2.    !||^l|g(;jg^^#^®ji|;^tó?iwości H#^SrtŚSIpih:

•    odkształcalność,

•    odporność na zarysowania, ;

•    piz^t^ie^i^^ótgru^-t^orzyw "termoplastycznych lub

3.    Oznaczanie gęstości,

4.    Próba palności j anahzapJeauchibł^a,

•    zachowanie się tworzywa w otwartym ogniu, wygląd, zapach

•    iąidhowarS® się tworzywa gę^tzas ogrzewania w probówce - odczyn produktów

i. Ocena BllipspSil¹ .S® czynniki chemiczne, oddziaływanie na tworzywo rozguszężśjaftów organicznych, wody oraz roztworów kwasów, zasad i soli.

& W badaniach profesjonalnych prowadzi się analizę systematyczną (tabela XV) oraz określa się skład chemiczny próbek.

Wykonanie ćwiczenia

IDENTYFIKACJA PRÓBKI TWORZYWA

Podstawowe informacje zawarte są w tabeli nr 1.

•    Ocena wyglądu zewnętrznego

Badaną próbkę tworzywa należy ocenić wzrokowo i określili jej twardość przez stalowym rylcem. Przesunąć ostrze rylca po powierzchni tworzywa i określić slópiefi zadrapania. Pomocną w ocenie twardości tworzywa jest próba wbicia rylca na głębokość ok. milimetra.

Zadrapanie o gładkich brzegach i łatwość wbicia ostrza rylca świadczy, że tworzywo jest termoplastyczne. Zadrapanie o poszarpanych brzegach i twarde tworzywo (trudne wbicie rt’lottj śjest to tworzywo termoutwardzalne.

1

   Zakwalifikowanie tworzywa do grupy termoplastycznych lub termoutwardzalnych.

;ft^ik|:‘ferar^?Bsa?j^c pęsetą i zbliżając ostrożnie do bocznej części płomienia palnika tak by nie spowodować jego zapalenia lub rozkładu. PO;0^z^m.prżęprowądźić,^r)bę odkształcenia za pomocą szczypiec.

ii^órżyWp ięrmohła^^ćżhć pó ogrzaniu do odpowiedniej temperatury łatwo się deformuje

natomiast swój pierwotny kształt.