s555

• typ karty sieciowej - dobrze jest mieć również jej nazwę, numer modelu i kości

* nazwę, model i numer mikroprocesora (ang. chip number) karty dźwiękowej. Należy

również zanotować przerwania IRQ, adres I/O i kanałów DMA, których karta używa.

Rozeznanie się w urządzeniach, składających się na komputer osobisty bywa bardzo skomplikowane. Poza tym istnieją tysiące urządzeń każdego rodzaju, wielu producentów używa kości i innych komponentów, które mimo że oficjalnie nie są obsługiwane przez oprogramowanie Linuksa, jednak w praktyce będą z nim całkiem nieźle współpracować. Czasami można dojść do właściwych ustawień urządzenia metodą prób i błędów, lecz przeważnie łatwiej jest spisać numery odpowiednich kości z kart lub zajrzeć do katalogu w poszukiwaniu zbliżonych sterowników.

Często twórcy odpowiednich sterowników dla I .inuksa załączają do oprogramowania jeden lub więcej plików dokumentacji wyjaśniających pewne nietypowe parametry danego urządzenia. Pliki te znaleźć można w katalogu linux, a ściślej w podkatalogach drivers/sound i ćrivers/net.

Radzimy również, żeby nie przystępować do konfiguracji jądra, zanim nie zaznajomimy się dokładnie z tekstem zawartym w podrozdziałach poświęconych programom make config i make xconfig. Oba programy obsługują konfigurację jądra, ale działają odrobinę inaczej. Przeczytanie obu rozdziałów pozwoli nam mieć pewność, że nie przeoczymy' istotnych elementów, które mogłyby nam umknąć, gdybyśmy ograniczyli się tylko do jednego z nich.

Jeśli to, co jest w tym rozdziale, różni się od tego, co widać w konkretnym systemie

Podane w tym rozdziale przykłady odwołują się do trochę innego jądra niż jądro Red Hat Linuksa 5.0. W nowszych wersjach jądra znajdują się pewne elementy wspoma gające pracę niektórych urządzeń, które mc występowały w tej wersji. Część przykładów odnosi się właśnie do nich.

Korzystanie z polecenia make config

W tym miejscu opisujemy klasyczny sposób konfiguracji Linuksa, całkowicie tekstowy Nie polecamy go, z tej prostej przyczyny, że jest niewygodny. Jeśli podejmiemy w którymś momencie błędną decyzję, jedynym sposobem na cofnięcie jej jest rozpoczęcie całego procesu od początku.

Aby skonfigurować jądro Linuksa korzystając z programu make config, należy wejść do katalogu /usr/src/iinux (jako administrator lub przynajmniej mając uprawnienia do zapisu w tym katalogu) i wpisać poniższe polecenie: