scan0077 (8)

FARBY AKRYLOWE W PRAKTYCE

FARBY AKRYLOWE W PRAKTYCE

y\u malarskie-matyczne na-ta.ycznych. Sa rmi słowy, nie g'ębi. Jednak r>:re kontrast) ą przestrzeni lieszczone są kontrast artv-icnią podłogi ię czerwień ta fcieni, od kad-obszarze naj-eń przechodzi w ten sposób epiej widać

niotv na obra-

✓

geometryczny, uje do stylizali zarówno ry-; realizmu. To

jakby przesadzone wersje form i naturalnych barw. Na przykład dolną cześć umywalki widać z przodu, jakby z poziomu ziemi. zaś górną część - z lotu ptaka. Podobny zabieg zastosowano w przypadku krzesła. Taki sposób przedstawiania obiektów przypomina kubizm i jego swobodne spojrzenie na rzeczywistość. Jednak Jordi Homar nie jest kubistą, lecz jedynie wprowadza niektóre elementy kubizmu do swego osobistego stylu.

Interpretacja

Osobista interpretacja formy, jaką rozwija malarz, opiera się na harmonii całości. Kolory i kontury przedmiotów rozmywają się i zmieniają, dopóki cała praca nie stanic się harmonijna. Kontrasty pomiędzy płaskim, żółtawym tłem a fałdami ubrań i światłocieniem uzupełniają się i wzajemnie wzmacniają.

W rzeczywistości, obraz powstaje szybko, lecz niewiele się zmienia. Artysta cały czas trzyma się wstępnego szkicu i dokonuje jedynie nieznacznych zmian czy poprawek. Ubrania modeluje przyciemniając je i rozjaśniając czernią i bielą. Jednak wprowadza też inne barwy, jak błękity czy szarości, które wtapiają się w światłocień. Dzieło opiera się na nielicznych kontrastach i nic pasuje do niego różnicowanie tonów.

Stylizacja

Mimo że malarz ustalił już styl form we wstępnym szkicu, musi go dopracować w trakcie całego procesu malarskiego. Kolor, zamiast imitować, tworzy powierzchnie i płaszczyzny dzięki teksturze. Jedną z podstawowych zasad abstrakcyjnego stylu Jordi Homara jest to, że każdy element obrazu musi mieć własną wartość malarską i plastyczną, na tyle silną, by pobudzić wyobraźnię widza.

212

Ryc. 212. Ubrania rozrzucone na krześle modelowane są za pomocą światłocienia. Element ten ma podstawowe znaczenie, gdyż obraz staje się bardziej malarski dzięki nakładaniu czystych stref kolorystycznych na inne, zawierające rozmyte tony światłocieniowe.

Ryc. 213. Jordi „oczyścił" kolor, osłabiając przejścia tonalne i niepotrzebne ślady pędzla. Teraz kompozycja i przestrzeń malarska są o wiele bardziej przejrzyste. Poza ubraniami, podkreślono także bryłę umywalki. 213