r raźnego leczenia w tych zespołach jest:
ganię tworzeniu się nowej skrzepliny, któ-:ze zamknąć tętnicę i doprowadzić do uszko-mięśnia sercowego lub powiększenia ob-r_ uszkodzenia;
;.szenie zapotrzebowania mięśnia sercowe-"= : en, co daje kardiomiocytom większą szan-ifrzeżycia mimo ograniczenia podaży tlenu
gh*ozy.
[GANIĘ TWORZENIU SIĘ NOWEJ SKRZEPLINY
pda podskórnie heparynę niskocząsteczkową i.v:e terapeutycznej (zależna od wagi paca
rosa clopidogrel (dawka wysycająca przynaj-300 mg, rozważ 600 mg lub 900 mg, gdy ^rrrecne jest bardzo szybkie wysycenie).
jntów z grupy wysokiego ryzyka, zwłasz-zcy planowana jest wczesna PCI podaj inhi-: <oproteiny llb/llla (np. tirofiban).
<IE ZAPOTRZEBOWANIA NA TLEN
znij terapię [3-blokerem (chyba, że przeciw-zana).
diltiazem jeśli p-bloker jest przeciwwska-
stosowania dihydropirydynowych blokerów wapniowego (np. nifedypina).
dalszą podaż nitrogliceryny (dożylnie lub błony śluzowe jamy ustnej), jeżeli dolegliwości lują się lub nawracają po podaniu jej podję-
wczesne wprowadzenie inhibitorów ■CE zwłaszcza, gdy obecne jest upośledzenie ■r*: skurczowej lewej komory lub niewydol-«Ds: krążenia.
cnie i szybko lecz powikłania takie jak nie-ność krążenia czy tachyarytmie.
U pacjentów z podejrzeniem dusznicy niestabilnej, kiedy wywiad nie wskazuje w sposób zdecydowany na przebyte epizody dusznicy wysiłkowej lub zawał mięśnia sercowego, i u których w chwili zgłoszenia nie występują cechy wysokiego ryzyka (EKG oraz poziom troponiny pozostaje w normie po 6-8 godzinach) można podjąć dalsze badania (np. próba wysiłkowa) mające na celu wczesną ocenę ryzyka.
U pacjentów z dusznicą niestabilną i cechami wysokiego ryzyka (spoczynkowe obniżenie odcinka ST, dodatni wynik troponin lub wczesny dodatni wynik próby wysiłkowej) powinno się rozważyć wykonanie koronarografii podczas tego samego pobytu w szpitalu. Wykonanie rewaskularyzacji za pomocą PCI może u wielu z tych pacjentów przynieść korzyści, a tylko niewielka grupa będzie wymagać CABG. Do tej grupy należy także włączyć pacjentów z NSTEMI.
W większości przypadków wymagają oni wczesnej oceny poprzez wykonanie koronarografii podczas tego samego pobytu w szpitalu.
U pacjentów, u których dokonał się STEMI, a którzy nie byli poddani leczeniu reperfuzyjnemu (np. z powodu późnego zgłoszenia się do lekarza) ocena ryzyka przy pomocy próby wysiłkowej może być użyteczna po uprzednim wystąpieniu objawów martwicy mięśnia sercowego (np. gorączka, zaburzenia rytmu) i skutecznym leczeniu powikłań (np. niewydolność krążenia).
Jeśli stosowano terapię trombolityczną, u niektórych pacjentów może wciąż występować w obrębie naczynia wieńcowego krytyczne zwężenie lub niestabilna blaszka miażdżycowa. Wykonanie PCI może poprawić tą sytuację, zmniejszyć ryzyko reokluzji tętnicy zmniejszając ryzyko wystąpienia kolejnego zawału, zatrzymania krążenia czy nagłego zgonu. W tej grupie pacjentów czułość i specyficzność wykonanej próby wysiłkowej jest ograniczona. Coraz więcej danych przemawia za tym, że korzystne jest wykonanie koronarografii jako elementu oceny ryzyka przed wypisaniem do domu takich pacjentów. Rola „ułatwionej PCI”, gdzie pierwotna tromboliza poprzedza wykonanie wczesnej PCI, pozostaje przedmiotem debaty i trwających badań.
ALS 25
Europejska Rada Resuscytacji