scs73

	;^,ł —i	—
	km*( 1	(«»•)
	pf.
A	kasli
	kostyoii	pątymi
1.	kmfKjn	ww
<lu.
N A-V		*/l
o-i.	kastbfn (-»>'«)	*/VM (-«»
IM	kas lima	H^lu*^a

e. DtkliMcJ* V

kamy (m.)			I irrbę (n.)	nebo (n-9	mali (f.)	svekry (f.)
		sg*
N-V	kamy		iiłhę	nebo	mali	trtkry
<;	kamtne	imenr	Sr/bęle	nebese	mai er e	srehryve
n	kameni	imeni	Sr/hęti	nehpsi	inaleri	svehm>i
A	kameny	linę	sn'bę	nebo	tiut/cn	sve/tryvh
^1	kamenymy	iineiibiiih	srffięfbnih	nebesymy	maleniję(~ijq)	sveknvbją (•ijq)
	kamene	imene	iiibęle	nebese	inaleri	sveknve
			P*.
N-V	kamtne	imtna	Sr/bęla	nebesa	inaleri	svehrivi
c;	kameny	meny	śribęlh	nebesi	mat er h	svekryvy
'>	tamcithttib	menymt	ŚrihęUniy	nebesbtm	mai er bin y	wekrytamy
A	kameni	mena	irfbęta	nebesa	maleri	svckryvi
1	hamentmi	meny	iribęty	nebesy	materymi	tvekrbvaini
■	kam en by/,	menyyy	{rlbęlhyi	nebesbx*>	materii,	sveknvax*
du.
|n-a-v	kamtni	imenf	Srilięlł	neheił	maleri	svehnvi
jC-L	hamenu	imenu	iribętu	nebesu	maleru	tvehrbvu
llM	kamensma	i menyma	irfbęlhina	nebesyina	maleryma	ivehrvcama

W związku z podz ifem ikklimcji rzeczowników według dawnych tematów (zob. § 9) i odmianą po zczcgólnych wzorów nasuwają aig pśwnc dodatkowe uwagi dotycząre genezy, żarów nn części tematycznej, jak tei końcówek flckayjnych.

licówka owa: 1 pic	spółgłoskowa	> nowszy temat
	i wczps.	pa. i scs,
gr N	•WAó-i >	vtfi-h
A	•ulkó-rn >	v\k-b
N	•mongld-i £	mqi-h j j
\ ^A	•monglfi-m >	mąi-h
| N	•lunii-s >	syn-b
A	•nhiil-m ?	tyn-b
I ^N	•&** >	Źen-a
1 A	•genó-m >	źen-g
1 ^N	•do fi id >	dul-a
A	•dousia-m >	dul-ą
N	•ponti-s >	PI*-'
A	•pontl-m >	Pll~*

1) Przytoczmy najp jw kilka przykładów przesunięcia granic tematu i końcówki w formach N i A i fj w ramach deklinacji I - IV, czyli dawnych tematów samogłoskowych. Schemat zr i (my temat samogłoskowy t-k< ttcój sza końcówka aamoglosl ikra

ukazują, żc zgodnie z prawem otwartej sylaby (por. §§ 7, jskowó w języku ps. zaginęły; z kolei rolę^końcówek pucki tematyczne: -6, -ii, które po spółgłosce twardej przeszły |/- przeszło w a następnie w -s; zakończenie -ił-m przc-ę nosową -fl (zob. w związku z tym § 32, a, 8). Nowy temat ngł podlegać różnym zmianom fonetycznym, jeżeli tylko c tego warunki.

sc starym tematem spółgłoskowym, widocznym w, języku

Przykłady powyższe d, 33, 2) końcówki *|tól| jęły wygłosowe satnoglo w -a; -ił po tcinalycziiyn kształciło nię w samoglos fleksyjny spółgłoskowy zaistniały odpowiednie 2) W rzeczownikach

zanikły w nich dawne końcowe spółgłoski, np.:

■■li.'

I wczps.

* mól Ir >

•mAUr-tt >

•mdter-ei >

•ma/er-ą* ?

scs., poczynając od forr y dopełniacza, zmianom uległy zasadniczo tylko końcówki flcksyjnc, między innyn

pic

N

G

D

A

*g

ps. I scs. mat-i

muter-e    11

mater-i mater-h itp. j

nacjach, wskazując przy głoskowych.

a) W dekI. I da drące z '-o- (-/o-)

-omt ( -o-m* ( -o-mf,

3) Z kolei przypatr tny się poszczególnym końcówkom we wszystkich dekli-tym na ślady dawnych tematów samogłoskowych.! spół-

wna ifnatyczna samogłoska

p|. -ojrra < -o-mot, 141

w typie miękkim jest widoczna 'w ńasfępUjącyCił lormach: / sg.