316
Żywot człowieka poczciwego
porzucić, drugi mu powiedział, iż „źle uczynisz, bo widzisz, iż zawżdy lepiej każdą rzecz starą sobie scelo-wać, a nowej czekać, niżli ani nowej, ani starej nie mieć. A tak ja tobie radzę: Spartam, ąuam nactus es,
5 adorna to jest: gdyć się Sparta dostała, już jej so- i bie nie mierź, a jako możesz, radszej ją sobie przy-chędażaj; będzieć się potym podobała.
Także też ty, gdyś przyszedł ku swym szedziwym latom swoim, a iż ci się już działem ta Sparta dosta-,u ła, już jej sobie nie mierź, już ją sobie przychęda-żaj nadzieją a uważną stałością swoją, już ją sobie, jako dobry gospodarz on stary dom swój, ochędażaj, pobijaj, ocieraj, boć i dłużej potrwać może, i lepszej rozkoszy, gdy ji sobie chędożyć a zdobić będziesz,
15 w nim użyć możesz, niżli byś ji przez swą niedbałość zaplugawił a omierził sobie.
t
2. STAREGO ROZLICZNE POCIECHY
Azaż ty nie masz czym tego poczyrniałego domku i swego, tej starości swojej, zachędożyć a nadobnie zafarbować? Pociechami rozliczny-20 Pociechy starego mi swymi, gdy będąc w pokoicz-
ku swoim, opuściwszy rozliczne burdy, frasunki a kłopoty świata tego, będziesz używał rozkoszy swojej, patrząc na ony sprawy swoje, któreś sobie sprawił i postanowił za czasów dużości 25 swojej. Ano sobie siedzisz w nadobnym domku, któryś sobie zbudował wedle myśli swojej, ano łóżeczko nadobnie usłane stoi dla odpoczynienia twego, anoć synowie służą, jeślić je Pan Bóg dał, i z żonkami swymi, wymyślając ci potrawki wedle czasów swoich;
30 anoć jeden przyniesie ptaszków, drugi zajączków, białe głowy — kurek, owoców rozlicznych, że bezpiecznie możesz rzec w onym wdzięcznym pokoju swoim: „Używaj, moja miła duszo, bo masz wszytkie-go dosyć.”
* Spartę, która ci się dostała, ozdabiaj
Przechodzisz się zasię do, sadków swoich, do ryb-niczków twoich, którychcś sobie namnożył za możniejszych lat swoich: ano rozliczne owoce wiszą przed oczyma twymi, ano rybki skaczą, ano jagniątka, koż-5 łątka igrają, ano wnuczątka za nimi przed oczyma twymi, jako wdzięczne kurczątka, skacząc biegają, anoć gruszeczki, jagódki zbierając przynoszą, jako mogą się przysługują; ano stada bydła rozliczne, jako od Jopa, z wrót twoich pędzą, ano się pola ony 10 zielenią, coś sobie rozkopał za możniejszych czasów swoich. A przeczże ty sobie masz mierzić starość swoję? A przeczże jej sobie owszem nie masz poczytać za rozkoszne a uspokojone czasy swoje? A owszem, Panu Boguś powinien dziękować, iż ci się dał prze-15 bić przez ony srogie burdy, rozterki a kłopoty świata tego, a dał ci doczekać wdzięcznego pokoja twego' i czasów twoich.
3. CZYTANIE — WIELKA ROZKOSZ
Azaż nie rozkosz, jeśliże czytać umiesz, układszy się pod nadobnym drzeweczkiem między rozlicznymi 20 pięknymi a woniąjącymi kwiateczki, albo także zimie na nadobnym a rozkosznym łóżeczku swoim, iż się rozmówisz z onymi starymi mędrcy, z onymi rozlicznymi filozofy, z których najdziesz wielkie pociechy starości swojej, w których najdziesz wielką naukę 25 ku każdej rozważnej sprawie swojej? A chcesz li się też czym ochłodzić albo pocieszyć, azaż nie najdziesz onych rozkosznych historyj o dziwnych sprawach onych ludzi rycerskich a ludzi roznosi3 staremu poważnych, którym się i podziwo-80 wać, i z ich dziwnych spraw
ucieszyć się możesz? A chcesz li się też pośmiać, azaż nie znajdziesz onych lcrotofilnych fabułek onych mądrych ludzi, z których się i nacieszyć, i nauczyć się zawżdy czego możesz? A czasem się też udasz do 35 proroków, do apostołów, do ewanielistów, abyś też