skanuj0164

*26

-^/r«“ 4-a^f

oraz niepewność względną.

fi

Wynik porównujemy z wartością tablicową. Przeprowadzamy dyskusję otrzymanego wyniku oceniając, który pomiar ma największy wpływ na dokładność wyznaczenia u₀.

Literatura

111 T.Dryński: Ćwiczenia laboratoryjne z fizyki. PWN. Warszawa 1967. |.'| D.Halliday, R.Resnick: Fizyka, t.l. PWN, Warszawa 1984.

•I. Uzupełnienie

Prędkość rozchodzenia się dźwięku w powietrzu wyrażona w m/s

. Wilgotność < względna \y \ % . '	, Prędkość". ; "dźwięku wi i8°c	• Prędkość. ’ ‘dźwięku w , ■ 20°C ; ,	1 Prędkość -• dźwięku w,- f ;2^C .:;f^!	'Prędkość ^1’ dźwięku w 24^ttC .
0	342,197	343,371	344,54	345,705
30 ,/	'■ 342,5,2'.''		344:96$;.	£ ps.'; po
40	342,63	343,87	345,10	346,34
.50 .	liiSii	343,99-.	« 345,2,4 ‘
60	34285	344,12	345,38	346,66
mmm,	iliilll	/ 344,24 {"!	345,^' $
80	343,07	344,37	345,67	346,98
-',.-90	' -'343,18 ;		■J 345,81	' * ' ?%'347'&4 1*7
1 ^100 [	343,29	344,62	345,95	347,31

Ćwiczenie 30 *

Pomiar współczynnika absorpcji promieniowania fi

1. Wprowadzenie

Niektóre pierwiastki o dużej liczbie porządkowej (atomowej) są substancjami radioaktywnymi, czyli samorzutnie emitują promieniowanie jądrowe. Możliwe są trzy rodzaje promieniowania jądrowego: a, fi, y. Promieniowanie jądrowe oddziałując z materią wywołuje pewne skutki fizyczne i chemiczne. Między innymi powoduje jonizację materii, zwiększa przewodnictwo elektryczne, pobudza niektóre substancje do świecenia (fluorescencja), prześwietla kliszę fotograficzną.

Zasięg promieniowania jądrowego zależy od jego rodzaju, od niesionej przez nie energii, gęstości materii, którą przenika oraz jej składu chemicznego. Najmniejszy zasięg ma promieniowanie a (w powietrzu jest to zaledwie kilka centymetrów). Znacznie większy zasięg ma promieniowanie /?, na przykład w metalu jest to kilka milimetrów, a w powietrzu kilka metrów. Największy zasięg ma promieniowanie y.

Promieniowaniem fi nazywamy strumień elektronów o ładunku dodatnim (pozytony) lub ujemnym (negatony), w zależności od typu przemiany towarzyszącej rozpadowi promieniotwórczemu. Istnieją dwa rozpady fi- fi ~ oraz fi ⁺. W rozpadzie fi~ następuje przekształcenie neutronu w proton oraz emisja elektronu _°e i antyneutrina elektronowego °_ov₀. Schematycznie możemy ten rozpad zapisać następująco:

,W₁¹p+>+ l v_t .    (1)

W wyniku rozpadu pierwiastka X o liczbie masowej A i liczbie porządkowej Z powstanie pierwiastek Y o takiej samej liczbie masowej A i liczbie porządkowej Z+l (kosztem jednego neutronu powstanie dodatkowy proton), czyli przemianę fi~ zapiszemy następująco:

Opracowała D.Sokalska.