Skan
1

bezowulacyjne (podczas cyklu komórka jajowa niekiedy się nie uwalnia). Na ogół uważa się je za stan fizjologiczny (normalny), ale mimo to należy skonsultować się w tej sprawie z lekarzem. Najczęściej menstruacja trwa około 5 dni. Jeżeli przedłuża się powyżej 7 dni, trzeba zgłosić się do ginekologa. W trakcie miesiączki kobieta przeciętnie traci około 100 ml krwi. Minimum jest to 50 mililitrów (przy skąpym miesiączkowaniu), maksimum 150 ml. Zarówno bardzo skąpe krwawienia, jak i utrata większej ilości krwi wymagają konsultacji ginekologicznej. Przy bardzo obfitych miesiączkach lekarze raczej polecają stosowanie podpasek niż tamponów. Aby się zorientować, jaka jest objętość wypływającej krwi, liczymy zużyte podpaski (zazwyczaj potrzeba 5 podpasek w ciągu doby). Tampony mogą być używane przez bardzo krótki czas i powinny być często wymieniane.

Należy zwracać uwagę na wygląd wydzieliny pochwowej, jej wygląd bowiem może ostrzegać przed zmianami w organach rodnych. Wydzielina nie powinna zawierać skrzepów, niedobrze też, gdy pojawia się w niej jasna krew.

POSTĘPOWANIE W RAZIE DOLEGLIWOŚCI MIESIĄCZKOWYCH

Nieprzyjemne objawy miesiączkowe, w tym zespół przedmiesiączkowy, bóle miesiączkowe i nadmierne krwawienie, mogą często zostać skutecznie złagodzone środkami medycznymi. Warto więc zasięgnąć porady lekarza, jeśli występują takie objawy, nawet gdy stanowią one elementy normalnego cyklu miesiączkowego.

Zespół przedmiesiączkowy

Na około tydzień przed miesiączką wńele kobiet odczuwa szereg objawów, w tym napięcie, drażliwość, depresję, uczucie obrzęku, zwłaszcza piersi i brzucha, oraz bóle głowy. Terapia zależy od indywidualnych objawów i ich intensywności. Może obejmować wybrane spośród poniższych sposoby postępowania:

Ból miesiączkowy

Jeśli cierpisz na bolesne miesiączki, wypróbuj podane niżej sposoby:

-    zażyj np. rozpuszczalną Aspirynę, Paracetamol, Panadol, Saridon, Cefal gin, Ibuprofen. który również znosi objawy towarzyszące bolesnej miesiączce, takie jak ból główmy, mdłości, wymioty i zwiększone napięcie nerwowe. Nie należy jednak brać leków w nadmiarze, gdyż mają działanie objawowe i chociaż przynoszą ulgę, to jednak aby wyleczyć przyczyny bolesnych miesiączek, trzeba zwrócić się do lekarza.

-    w razie silnego bólu zostań w łóżku i przyłóż gorący kompres na dół brzucha.

Jeśli ból dokucza w dalszym ciągu, zasięgnij porady lekarza, który prawdopodobnie przepisze tabletki rozkurczowe, likwidujące ból wywołany skurczem mięśni.

Przyczyny zaburzeń

Cykl miesiączkowy może zakłócić wiele przyczyn. U dziewcząt najczęstszym powodem jest gwałtowne odchudzanie (szczególnie anoreksja) oraz zbyt intensywne ćwiczenia fizyczne, w wyniku których może dojść nawet do całkowitego zatrzymania cyklu. Zaburzenia miesiączkowania powoduje duża nadwaga, niedoczynność i nadczynność tarczycy, cukrzyca, a także leki (m.in. środki psychotropowe). Przyczyną problemów’ z menstruacją może być duży stres.

Zaburzenia krwawień miesiączkowych niekiedy świadczą o poważnych schorzeniach. Mogą bowiem wystąpić krwawienia z dróg rodnych nie związane z cyklem menstruacyjnym, np. spowodowane schorzeniami nowotworowymi (rakiem szyjki macicy czy pochwy). Dlatego też wszystkie zaburzenia miesiączkowe powinny skłaniać kobietę do wizyty u ginekologa.

iny>Tjego komponenty lich rozwój w

tlziećiństwie I młodości {brak komponentów i rozwoju}

Popęd (pociąg) seksualny (płciowy) to psychiczna reprezentacja pobudzenia pochodzącego z wnętrza organizmu mająca na celu zaspokojenie potrzeb seksualnych. Stanowi ona czynniki motywacyjne, uwarunkowane biologiczną strukturą organizmu, powodujące formy zachowania, których celem jest zaspokojenie potrzeb. Według Hansa Giesego popęd seksualny to wybiórczy stan gotowości na przyjęcie partnera w zakresie jego płciowości.

7. Wyjaśnij pojęcie^jSeć mózgP 1 kształtowanie się płci mózgu w okresie ró^Óju dziecka

(ogólna odpowiedź)

Różnice między kobietą a mężczyzną w postrzeganiu świata, w ekspresji uczuć, w uzdolnieniach i umiejętnościach wynikają przede wszystkim z biologii mózgu. Hormony płciowe wywierają wpływ na kształtowanie mózgu w rozwoju płodowym i to właśnie (a nie uwarunkowania historyczne i społeczne) jest powodem podstawowych różnic między ludźmi.

i. Ómów^ciiow^h^

Zachowania seksualne małego dziecka są jednym z elementów jego codziennej aktywności i pełnić mogą różnorodne funkcje: poznawcze (zdobywanie wiedzy o różnicach płciowych, prokreacji), społeczne (np. trening ról płciowych), emocjonalne (zaspakajanie potrzeby bliskości w relacji z drugim człowiekiem, szukanie przyjemnych i satysfakcjonujących przeżyć)¹. Przejawy dziecięcej seksualności grupowane są w cztery kategorie: zachowania masturbacyjne. orientacyjne, interakcyjne i twórcze.

Zachowania masturbacyjne polegają na samodzielnej stymulacji własnych obszarów' erogennych i wywoływania w ten sposób przyjemnych doznań. Dotykanie własnych genitaliów obserwuje się u dzieci bardzo wcześnie. Zwykle w drugiej połowie pierwszego roku życia niemowlęta (przy czym chłopcy zwykle szybciej niż dziewczynki) „odkryw-ąją” i eksplorują tę część ciała, analogicznie do wcześniej poznanych dłoni i palców czy stóp. Zainteresowanie własnym ciałem oraz dostarczanie sobie przyjemnych doznań poprzez odpowiednią stymulację jest zjawiskiem dość powszechnym wśród małych dzieci. Zwraca się przy tym uwagę na różnorodne źródła i funkcje, jakie mogą spełniać zachowania autoerotyczne dzieci: dostarczanie przyjemności, wynikająca z ciekawości eksploracja własnego ciała, osiąganie za pomocą masturbacji innych celów (np. samokojenie, zwracanie na siebie uwagi otoczenia). Wymienione rodzaje zachowań masturbacyjnych różnią się więc między sobą celem, a co za tym idzie również cechami samego działania (powtarzalnością vs zmiennością zachowania, trwałością) oraz również konsekwencjami.

Celem zachowań orientacyjnych jest zdobycie informacji na temat różnic anatomicznych w budowie dziewczynek i chłopców, kobiet i mężczyzn oraz funkcji, jakie spełniają rzeczone różnice. Dzieci podejmują aktywne wysiłki, by zdobyć tę wiedzę: podejmują obserwacje, pytają osoby, które mogą być w tym względzie kompetentne. Próby zaobserwowania różnic anatomicznych między płciami mogą przybrać formę oglądania i podglądania innych lub komplementarnie - prezentacji genitaliów nazywanej ekshibicjonizmem dziecięcym (Obuchowska, Jaczewski, 1982). Dzieci wykorzystują ku takiej nauce różnorakie okazje: czynności higieniczne i pielęgnacyjne, pobyt w toalecie, wspólne przebieranie się np. na basenie czy na plaży. Przedmiotem obserwacji może być rówieśnik, dorosły, ale również zwierzę . Dzieci, które oswojone są z cudzą i własną płciowością przyglądają się innym nie ukrywając tego. Wychowane zaś w atmosferze rygoryzmu seksualnego (lub poinformowane o niestosowności okazywania zainteresowania nagością przez rówieśników) będą starały się ukryć swoje zainteresowanie i zdobywać informacje w tajemnicy np. podglądając innych, mając przy tym świadomość przekraczania swoim zachowaniem norm. Innym rodzajem zachowań orientacyjnych są zadawane przez dzieci pytania dotyczące sfery seksualnej. Zaznaczyć należy, że ich celem, obok zdobycia bądź weryfikacji informacji może być zaspokojenie potrzeb