Strona11

5.2. Obliczanie współczynnika przenikania ciepła przegród bez mostków liniowych

Zasada metody obliczania według PN-EN ISO 6946:1999 nie uległa zmianie w stosunku do PN-B-02020:ł991 i polega na:

a)    obliczeniu oporu cieplnego każdej jednorodnej cieplnie części komponentu,

b)    zsumowaniu tych indywidualnych oporów w celu uzyskania całkowitego oporu cieplnego komponentu, z uwzględnieniem -w miarę potrzeby - oporów przejmowania ciepła,

c)    obliczeniu współczynnika przenikania ciepła jako odwrotności całkowitego oporu cieplnego. Opory cieplne warstw jednorodnych, przy znanym współczynniku przewodzenia ciepła, oblicza

się ze znanego wzoru:

w którym:

cl - grubość warstwy materiału w komponencie,

l - obliczeniowy współczynnik przewodzenia ciepła materiału, przyjęty z odpowiedniej tablicy załącznika krajowego NC.

W miarę potrzeby, cl może uwzględniać odchyłki grubości (np. gdy są ujemne) lub ściśliwość materiału.

Zazwyczaj stosowane wartości oporów przejmowania ciepła podano w tabeli 2:

Tabela 2. Opory przejmowania ciepła (w m² K/W)

Opór przejmowania ciepła	Kierunek strumienia cieplnego
	w górę	poziomy	w dół
R,	0,10	0,13	0,17
Rse	0,04	0,04	0,04

W załączniku A do EN ISO 6946 podano szczegółowe procedury obliczania oporów przejmowania ciepła w przypadku powierzchni o niskiej emisyjności, dużych prędkości wiatru i powierzchni nie-płaskich. Są to rzadkie przypadki i zainteresowanych odsyła się do pełnego tekstu normy.

W normie występują różnego rodzaju szczeliny powietrzne, różniące się stopniem wentylacji (nie-wentylowane, słabo wentylowane i silnie wentylowane) oraz wielkością.

Wartości oporu cieplnego dużych niewentylowanych warstw powietrznych, ograniczonych powierzchniami o wysokiej emisyjności, podano w tabeli 3.