10
Bohdanowicz Paulin, rozstrzelany w Szawlach na Żmudzi za udział w powstaniu d. 28. grudnia 1863.
\Bohm J., zakończył życie w Krakowie dnia 22. kwie-tnia 1863. w skutek ran otrzymanych pod Bent-kowicami.
Boleski Ksawery, oficer artylerji z r. 1831., następnie 301etni tułacz i ojciec rodziny, poległ pod Poryckiem na Wołyniu 2. listopada 1863. Wysłany z sześcioma towarzyszami broni na rekonesans i napadnięty przez sotnię kozaków, bronił się do upadłego, i rozsiekany został na sztuki.
Bołoboński Edward, technik akademii lwowskiej, z odniesionych ran pod Radziwiłowem umarł w Dit-kowcach pod Brodami dnia 4. sierpnia 1863.
Borę lows/ci Marcin, Krakowianin, pod przybranem nazwiskiem Lelewela, będąc w czynności w jednej z fabryk maszyn warszawskich, na odgłos powstania pierwszy chwycił za oręż i w poczcie kilku towarzyszy udał się w Podlaskie, gdzie zebrawszy oddział po największej części z włościan, dłuższy czas ucierał się z Moskalami. Przeniósłszy się następnie w Lubelskie, organizował i wprowadzał nowe oddziały do boju, gdzie też w bitwie pod Batorzem stoczonej dnia 6. wrześnie 1863. poległ na czele swego oddziału. Energia, nieustraszona odwaga i talent organizatorski zjednały mu pełne zaufanie i mianowanie pułkownikiem.
Bończa, obacz Błeszyński.
Borejsza Paweł, Litwin, prawnuk Tad. Rejtena, poległ w bitwie pod Małagoszczą dnia 23. lutego 1863., gdzie trafiony kulą w pierś, otrzymał jeszcze siedm pchnięć bagnetem.
Borgielski, poległ w jednej z utarczek na Litwie dnia 3. września 1863.
Borkowski, adjutant Krysińskiego, poległ w walce nad Wieprzem w Lubelskiem dnia 1. kwietnia 1864.
— Inny tego nazwiska zginął na rusztowaniu w Siedlcach d. 11. listopada 1863.