0010101

—c-o*—

1

f

f

§

CZEŚĆ DRUGA.

o

O OBYCZAJACH I PRZYMIOTACH

STANÓW DUCHOWNYCH I DERWISZÓW.

POWIEŚĆ I.

Widziałem jednego ubogiego, który głowę swoję na progu w Medynie przed grobem prorockim położywszy, bez przestanku wołał, mówiąc:

— ,,0 Boże dobrotliwy, Boże miłosierny! wiesz Ty co od głupiego i krzywdę czyniącego pochodzi.

„Niedoskonałość swoję Tobie ofiaruję,

Ponieważ się niegodnym do posług Twych czuję. Nagrody chce, kto ufa swej świątobliwości:

Ja Panie grzechu pełen, żebrzę twej litości.

Kupcy drogiego sobie życzą przedawania,

Ci, co się modlą, swoich modlitw wysłuchania:

Ja nędznik nie na żaden kupiecki zysk godzę,

I nie z zasługą, ale z nadzieją przychodzę.

To dla nas czyń o Boże! co się godzi Tobie,

Nie to, na co my grzeszni zarabiamy sobie.

Lub mię panie zabijesz, lub odpuścisz winę,

Ja przecię przy progu Twym mam leżeć przyczynę :

i

-----------*-----