90
Arkusz,o kalkulacyjne
Najprostszym sposobem skopiowania zawartości pojedynczej komórki do koniO rek sąsiednich jest tzw. kopiowanie przez przeciąganie. W ten sposób wzór wprown dzony do komórki B2 można będzie szybko powielić w następnych komórkach ,ko« lumny B. Wystarczy umieścić wskaźnik komórki w komórce B2, wskazać mys/,| uchwyt wypełnienia (patrz rysunek 85; wskaźnik myszy musi przyjąć kształt czarneu(Ł krzyża) i przy naciśniętym lewym klawiszu myszy przeciągnąć wskaźnik za uchwyt wypełnienia do komórki B11.
A B | C | |
1 2 |
tabliczka mnożenia przez 5 11 5H- |
3 |
2 |
uchwyt wypełnienia to mały czarny kwadracik w prawym dolnym rogu wskaźnika komórki
KyNunck 85.
W rezultacie otrzymamy tabliczkę mnożenia przez pięć (patrz rysunek 86).
A |
1-c— | |
1 |
tabliczka mnożenia przez 5 | |
2 |
1 |
5 i |
3 |
2 |
101 |
4 |
3 |
15 |
S |
4 |
20 |
6 |
5 |
25| |
7 |
6 |
30 |
8 |
7 |
35 |
9 |
8 |
40 |
10 |
9 |
45 |
11 |
10 |
50 |
Rysunek 86. Gotowa tabliczka mnożenia przez pięć
Sprawdźmy teraz, jak zmienił się kopiowany wzór z komórki B2. Kopia wzofli umieszczona w komórce B3 ma postać =A3*5, kopia umieszczona w komórce B4 nut postać =A4*5..., zaś kopia umieszczona w komórce B11 ma postać =A11*5.
Adres bezwzględny, to adres, który zarówno przez nazwą kolumny, jak i wiersw zawiera znak $ (nie ma to nic wspólnego ze znakiem dolara). Adresami bezwzględ nymi będą zatem $A$3, $BD$105, $R$56. Adresy tego typu mają tę właściwość, żfl pozostają niezmienione w wyniku kopiowania. Można ich zatem używać wszędzli tam, gdzie każda kopia wzoru powinna odwoływać się do lej samej wartości umiesiu czoncj w określonej komórce arkusza.
rcmaty zaawansowane
91
Znowu posłużymy się przykładem. W kolejnym arkuszu należy przygotowuć zc-ilaw danych pokazany na rysunku 87. Tym razem będziemy dążyć do tego, by tabliczka mnożenia była uniwersalna, tzn. aby wartości z kolumny A mogły być mnożona przez dowolną liczbę umieszczoną w wybranej komórce arkusza. Niech tą liczbą będzie na początek liczba 7 umieszczona w komórce D1.
Irksl umieszczony w komórce Al
a m |
r B C |
D | |
1 |
tabliczka mnożenia przez |
7 | |
1 | |||
) |
2 | ||
<i |
3L | ||
h |
4 | ||
fi |
5j_ | ||
t |
6 | ||
h |
V | ||
V |
8 i | ||
10 |
9: | ||
ii |
10p | ||
liczba 7 umieszczona w oddzielnej komórce 1)1
|< y.linek 87. Zestaw danych dla uniwersalnej tabliczki mnożenia
Teraz w komórce B2 umieścimy wzór na mnożenie wartości z kolumny A przez Wartość z komórki D1. Wzór ten musi przyjąć postać =A2*$D$1, bowiem podczas lago kopiowania pierwszy adres ma się zmieniać (mnożone są wartości z kolejnych Wierszy kolumny A), zaś drugi powinien pozostawać cały czas niezmieniony (mnożnik ciągle znajduje się w komórce D1). Po skopiowaniu wzoru z komórki B2 do liu/ostałych komórek kolumny B sprawdzamy, jakie wzory zostały w nich umieszczone. Okazuje się, że kopia wzoru umieszczona w komórce B3 ma postać =A3*$D$1, kopia umieszczona w komórce B4 ma postać =A4*$D$1..., zaś kopia umieszczona w komórce B11 ma postać =A11*$D$1. Zatem istotnie pierwszy z adresów zmieniał się podczas kopiowania, drugi zaś, dzięki zastosowaniu adresowania bezwzględnego, po/oslał niezmieniony.
IiMII teraz w komórce D1 umieścimy inną liczbę, np. 4, to formuły z kolumny B /o lianą automatycznie przeliczone i otrzymamy tabliczkę mnożenia przez cztery. JeNt to oio/liwc dzięki temu, że we wzorach występuje anulowanie do adresu komórki zawlc liżącej mnożnik, a nie do konkretnej wartości mnożnika.
Adresowanie mieszane stanowi kombinację dwóch poprzednich sposobów adre-•owiiniu. W zapisie adresu komórki tylko nazwa kolumny lub tylko nazwa wiersza jest poprzedzona znakiem $. Przykładowe adresy mieszane to: $A100, AS$231. Tego typu