16943 SAMc61

V* ^

* V

r

> sza

..ochładzani^ \~

■»»“ ł>»«;<^i«? witłJ at^-ybuty szal«A_st| lco»tł*»J«») da Jh możliwość

^ŁŁ ' ^**3^

I>ij4 i    choć ludzie    .

b uwielbieniem. -X^-st to    . r~^a    ^{J g}~^^;r:^»|

_p ,_rpiiracloks alctora*% zn xviom |—' * -wprowad arw ludzi "w*

warunkami ofiary powinion I>row *^>o_C|_c ^łfjbolca sprzooznoś^ u^wiaci ioxv*io x starali si<; wyoliminowa^r    lufa _ł^¹

ilabić. Naturalnie. uciekali sic; oni do ^ r g i^^^Zarn* J-wytycznie natury teologicznej - W żyxvotach abe iurodiwy modli si^ za tych, którzy    „poni±B

i szturcha}^**. Taka modlitwa nie może t>yd, oc3 interpretowana prymityurme jako    k łe,

_    ~    ^J    spełnienie ewn ngelicznegd Przyk_a

nia o miłowaniu wrogów. "Wieóząc, że to on sam spro _ ^kował tłum, że grzech ciąży na nim, a nie na widzu rodiwy prosi Boga. źehy nie winił za to ludzi. Tak pil ^ hagiogrs

Jednakże takie przez^,wyci^żenie sprzeczności j es t urno— “ niewystarczające: t^ modlitwy, j a k i u^szelk^ inną,

jurodŁwy odmawia faez świadków - albo xv nocy, albo

duszy, tak że ■widz—ignorant nic o niej n ie    lVlodli>

sinego z ulicznym widowiskiem, z grą, której uczestniczy tłum i asceta—aktor: przecież modli jnż nie jurodiwy. ule człowiek. który zdj^ł mask^ potęgo szaleóstw^a. „Błogosławiony zaś jakby _w cudzym

wszystko z    wdzięcznością    znosił <--->    i    żad nego    zła

.    czynił,    jeno -w duchu mówił do

- Banie, nie    bierz im tego    za grzech    <___> X

ział o cnotliwym życiu jego”    Co więcej

zieó, że to modli się hagiograf:    nie d a je

Ina sprzeczność i usiłuje ją usunąó sza pomocA

isiie rozumie, że razem z nią szalki-

nik t nie ożna po— ^ spokoj u

■i J

* -

‘ te/

*>■

-3

A    t -V

liter