Potocznie synonimem korozji jest „zardzewiałe” żelazo, tj. żelazo pokryte ciemnobrązową, łuszczącą się warstwą produktów reakcji. Żelazo jest metalem o najszerszym zastosowaniu konstrukcyjnym, głównie w stopach zwanych żeliwami, stalami itp., toteż podobnie jak dla miedzi przedstawmy teraz diagram Pourbaix w prostym układzie Fe-H20.
E. V £, V
Rys. 9.1. Diagramy Pourbaix dla układu żelazo-woda. Zależności potencja! -pH roztworu uwzględniają tworzące się tlenki żelaza, a - Fe,O* i zestarzały geiyi, b | Fe,O* i świeży getyt - atFeOOH, c - Fe,04 i lepidokryi - -/FeOOH
Przy sporządzaniu wykresów należy jeszcze — jak widać - uwzględnić różne postacie tlenku żelazowego. Mamy do czynienia z kilkoma postaciami o zróżnicowanej termodynamicznie (swobodna entalpia tworzenia) trwałości każdej postaci. Podamy je dla ilustracji w tab. 9.1.
I Tabela 9.1
Rodzaje tlenków i hydroksytlenków żelaza
Nazwa |
Wzór chemiczny |
— AH° KJ mol-1 |
Uwagi |
Wodorotlenek żelazowy |
Fe(OH), |
677,51 |
najmniej trwały |
Lepidokrii |
y-FeOOH |
704,21 | |
Magemil |
y-Fe,0, |
709,05 | |
Getyt „świeży |
a-FeOOH |
723,45 | |
Hematyl |
a-Fe,0, |
742^0 | |
Getyt „zestarzony |
a-FeOOH |
755,25 |
najbardziej trwały' |
Zwróćmy uwagę, że cały obszar trwałości żelaza znajduje się poniżej obszaru trwałości wody pod ciśnieniem atmosferycznym, czyli przy wszystkich wartościach pH metaliczne żelazo jest termodynamicznie nietrwałe w obecności wody w 298 K i pod ciśnieniem 1013 hPa.
Korozja elektrochemiczna, a do takiej zawęzimy teraz rozważania, zachodzi w wyniku procesów elektrochemicznych przebiegających w obecności wod\. elektrolitu lub innego środowiska ciekłego. Jej zasadniczym etapem ;e* przechodzenie metalu do roztworu w postaci jonów tegoż metalu
Mechanizm procesów korozji jest różny i zależy od stopnia CŻystcs^ metalu. Jeśli w roztworze wodnym zanurzymy czysty metal o jednorodne powierzchni, to początkowa pewna ilość jego jonów przejdzie do roztwcr-Na skutek tego metal ładuje się ujemnie, co przeciwdziała dalszemu przechodzeniu jonów do fazy ciekłej - jeśli nie zajdzie inny proces usuwając elektrony z metalu.
Procesem opisującym dalsze przechodzenie jonów metalu do roztwcr. będzie dowolny proces elektroredukcji (katodowy) przebiegają, przy potencjale bardziej dodatnim od potencjału korodującego metaiu. Ja.-., pierwszy będzie zachodził ten proces katodowy, który charakteryzuje s.e bardziej dodatnim potencjałem.
9.2. Reakcje korozyjnego roztwarzania żelaza zachodzące z równoczesnym wydzielaniem wodoru
Jedna z propozycji mechanizmu reakcji roztwarzania żelaza w warunkach braku specyficznej adsorpcji jonów (np. chlorkowych, wyraźnie przyspieszających proces korozji) i w środowisku kwaśnym (np. kwasu siarkowego lub nadchlorowego) o pH w granicach 0,5-1 opisana jest równaniami reakcji w następujących po sobie etapach:
(9.1)
(9.2)
(9-3)
(94)
Fe + H20 III Fe(H20)»i,
Fe(HzOU I Fe(OH |)M i H f
Fe(OH_U (FeOHU + e
sumując:
Fe + H20 o (FeOHU + « + H +
i dalej:
(FeOHU gm• FeOH+ +e (9.S)