26505 skanowanie0032a

Ilon K' - pot atu

H.C.H.O. + K⁺ *=* KHCH'5'V+H⁺

2    4    4    6    4    4    6

biały krystaliczny osad wodorowinianu potasu

Sole potasu wprowadzone na druciku platynowym do nieświecącego płomienia 1 nilui gazowego barwią go na kolor różowofioletowy, dobrze widoczny przez szkło 1 MltOWO.

tion NHl - amonu

NH₄⁺ + OH- -^^gmwfe -> NH₃t + h₂o

charakterystyczny zapach amoniaku, zwilżony papierek wskaźnikowy barwi się na niebiesko

12.2. Reakcje charakterystyczne niektórych anionów

Szkło

Jgynnlki

•Ir odpowiednich anionów podane przez asy-    Probówki, statyw na probówki.'li

•ula. Roztwory zawierające jony potrzebne i przeprowadzenia reakcji analitycznych.

'kuiidnie

li uli piilct ono Inaczej, do probówki należy nalać ok. 1 cm³ roztworu podanego przez Meiila, a następnie dodać ok. 2 cm³ roztworu zawierającego jon odpowiedni do prze-, iwadsenla podanej reakcji analitycznej.

diif roitwnry soli opisanych anionów są bezbarwne (jeśli kation jest bezbarwny). *

Milki ualtulnuid

k olowlntII) iii) toksyczne. Sole nvlu( II), jak również wodne roztwo-i lilorn 1 jodu Hi) niebezpieczne dla itlowlska naturalnego nie wylewać i zlewu. Stężony kwas siarkowy(VI)

I żrący, a reakcje zachodzące z jego zlałem są silnie egzotermiczne - za-uwuć ostrożność.

Postępowanie z odpadami

Wszystkie roztwory zawierające jony ołowiu(II) lub manganu należy wylać do pojemnika na odpady soli metali ciężkich. Roztwory po reakcjach analitycznych z udziałem wody chlorowej, siarczków, octanów lub azotanów(V) należy wylać do pojemnika na pozostałe odpady chemiczne. Inne roztwory można wylać do zlewu.

on Cl - chlorkowy

;elu przeprowadzenia reakcji do probówki zawierającej ok. 2 cm³ badanego roztwo-loduć szczyptę tlenku manganu(IY), probówkę wstrząsnąć, a następnie ostrożnie po

ściance dolać stężonego roztworu kwasu slarlu>wego(VI) I bitriltto • •-.in.ini. pnnuwiili-wstrząsnąć. Sprawdzić zapach wydzielającego się gazu.

2 Cl" p Mn0₂ + 4 HjO' -> Cl₂t + HF + 6 H₂0

charakterystyczna woń i żółtozielona barwa gazowego Cl₂

Anion I~ - jodkowy

Cl₂ + 21" I₂ + 2 Cl"

Woda chlorowa powoduje wydzielenie wolnego jodu, który zabarwia roztwór na kolor brunatny (po dodaniu roztworu skrobi staje się fioletowoniebieski).

Anion S²~- siarczkowy

Pb²⁺+ S²~ PbSl

czarny osad siarczku ołowiu(II)

S²- + 2 H₃0⁺ =5=^ H₂St + 2 H₂0

nieprzyjemny zapach siarkowodoru (wąchać ostrożnie)

Papierek ołowiowy (bibuła zwilżona solą ołowiu(II)) zbliżony do wylotu probówki czernieje wskutek tworzenia się siarczku ołowiu(II).

Anion CH₃COO~ - octanowy

2 Fe(OH)(CH₃COO)₂ + 3 HC1 FeCl₃ + CH₃COOH + Fe(CH₃COO)₃ + 2 H₂0

Chlorek żelaza(III) tworzy z jonami octanowymi hydroksooctan żelaza(III) barwy czerwonobrunatnej. Zabarwienie to znika po dodaniu kilku kropel kwasu solnego.

Ponadto kwas siarkowy(VI), zarówno rozcieńczony, jak i stężony, wypiera z roztworów octanów kwas octowy o charakterystycznym zapachu.

Anion CO- węglanowy

CO?' + 2 H⁺ —> co₂t + h₂o

mocny kwas mineralny powoduje wydzielanie bąbelków C0₂, bez zapachu

Anion P0³4 - ortofosforanowy(V)

HPO;' + Mg²⁺ + NH₃ ^ MgNH₄P0₄i

H₂PO; + Mg²⁺ + 2 NH₃ MgNH₄P0₄>i- + NH₄⁺

biały krystaliczny osad ortofosforanu(V) amonu i magnezu rozpuszczalny w kwasach mineralnych

L

79