Posługując się planem sytuacyjnym oraz rzutami przyziemia i podziemia odmierza się odległości do charakterystycznych punktów, przede wszystkim naroży budynku, od reperów. W tych punktach wbija się paliki, w które dla dokładniejszego oznaczenia określonego punktu, wbija się gwoździe. Następnie wyznacza się kąty'proste i kierunki ścian, a następnie kierunki ścian wewnętrznych nośnych. Wymiary najlepiej sprawdzać w kierunku przekątnych. Pomiary wykonuje się taśmą stalową 20-metrową (nie płócienną). Dokładniejsze tyczenia większych budynków wykonuje się teodolitem, mniejszych — węgielnicą i dużym trójkątem z desek o wymiarach boków 3, 4, 5 m.
Przy tyczeniu zespołu budynków konieczny jest plan warstwicowy, na który nanosi się siatkę dla łatwiejszego wyznaczenia punktów charakterystycznych.
Przed rozpoczęciem wykopów należy uprzednio określić nachylenie skarp, aby poza ich krawędziami w odległości ok. 0,5 m rozmieścić ławy drutowe. Górne krawędzie ław powinny znajdować się w przybliżeniu w jednej płaszczyźnie poziomej.
Po wyznaczeniu zasadniczych kierunków odmierza się na ławach drutowych, w skali 1:1, odcinki odpowiadające grubościom ław fundamentowych, ścian podziemia i przyziemia zaznaczając je nacięciami lub przez wbicie gwoździ (rys. 3.1).
Dokładność tyczenia budynków
— murowanych: 5 cm na 100 m długości lub szerokości,
Uw drutowych
100