!‘>.2.
i' ł’ L
lekkiego
/.asiliły wykonywumki badan w t o i >i m.
w la suwa )M
knr./yw i do betonu lekkiego podai 10
Tablica RM
Zasady wykonywania badań właściwości kruszywa do betonu lekkiego
Rodzaj oznaczenia
Rnbiriamo i przygotowywanie próbek do ludan wg RN 87/B-0672I
O/iuc/aiue gęstości nasypowej w stanie lu/iiym wg, RN-77/B-06714/07
< )/nac/anie składu ziarnowego kruszywa wg RN 9I/B-06714/15
< >/iiac/anie marki kruszywa lekkiego wg. RN 86/11-06714/44
Badam e zawartości pyłów mineralnych w kms/ywie wg RN-78/B-06714/13
Badanie zawartości zanieczyszczeń obcych w k inszy wie wg RN-76/B-06714/12
Zasada badania
Sposób pobierania i przygotowania próbek kruszywa podano w rozdz. 18. W przypadku kruszyw lekkich wielkość partii, z której pobierane są próbki pierwotne nie powinna przekraczać 1000 t lub 1500 m3
Badanie gęstości nasypowej polega na oznaczeniu stosunku masy do objętości badanego kruszywa w stanic luźno usypanym bądź utrzęsionym na stoliku wibracyjnym. Wielkość próbki analitycznej (w litrach) oraz cylindra do określania objętości badanego kruszywa zależy od wymiarów maksymalnego ziarna. Opis w p. 19.3.
Zasadę badania opisano w rozdz. 18. Ocenę wyników badań przeprowadza się na podstawie porównania uzyskanych wartości liczbowych z wymaganiami normy. Masę próbki analitycznej przyjmuje się w ilości 50% masy zalecanej przez normę dla kruszywa do betonu zwykłego
Oznaczenie marki kruszywa polega na określeniu wytrzymałości na ściskanie betonu z badanego kruszywa, obliczeniu wytrzymałości gwarantowanej przy ograniczeniu górnej wartości gęstości objętościowej betonu w stanic suchym. Ilość składników mieszanki betonowej w zależności od struktury betonu należy przyjmować zgodnie z zaleceniami podanymi w normie. Szczegółowy opis podano w p. 19.3
Zasadę badania opisano w rozdz. 18
Zasadę badania opisano w rozdz. 18
RimI/.11 o/n.n /nilu
< ) ,* 11,11 /. u 1ks/lnllu y i-ii 11 w )* RN /S/U <)n/M/lo
O/iwu/ame sliat pi/y pi.metim uf RN /K/B <)(>/! 4/Pi
n/iuc/ame zawartości siarki wg RN 7S/B-06714/28
<)/iiac/.anie rozpadu wapniowego wy RN-7S/B-06714/38
< )/naczcnic rozpadu krzemianowego
we PN-80/B-06714/37
4
INmLinio |»ivl(|M na oku/slemu pioeenlowcpo i il >\i k u knis/ywa w wyniku prażenia
w irnip 1000 (\ Próbkę kruszywa należy lo/ctr/cć, lak aby całość przeszła przez sito
0 boku oczka 0.063 mm. Po wysuszeniu do stałej masy należy pobrać dwie próbki analityczne po 1 g (lub 20 g) i wyprażyć w piecu muflowym w temp. 1000±50°C w ciągu
1 godz. Ubytek masy kruszywa po prażeniu stanowi wynik badania
•j
Opis zasady pomiaru zawartości siarki w kruszywie metodą bromową zamieszczono w rozdz. 18
Badanie polega na ustaleniu procentowego ubytku masy ziarn badanej trakcji kruszywa w wyniku rozpadu wapniowego będącego elektem działania na próbkę nasyconą parą wodną w temp. 100°C. Badanie wykonuje się dla poszczególnych frakcji kruszywa o uziar-nieniu powyżej 4 mm. Próbki kruszywa wysuszone do stałej masy w temp. 105 4- {10°C poddaje się naparzaniu w ciągu 3 godz., po czym zanurza w wodzie o temperaturze pokojowej. Po upływie 3 godz. kruszywo przesie- ’ wa się przez sito w wymiarach boku oczka \ o połowę mniejszego od dolnego wymiaru j ziarn badanej frakcji, poddaje suszeniu j
i
a następnie określa się jego masę. Szc/ególo- i
■
wy opis podano w rozdz. 19.3 i
Badanie polega na ustaleniu procentowego
ubytku masy ziarn badanej frakcji kruszywa w wyniku rozpadu krzemianowego. Próbkę kruszywa wysuszonego do stałej masy w temperaturze !05-MJ0°C poddaje się naparzeniu w ciągu 24 godz. a następnie umieszcza, w wodzie temperaturze pokojowej na okres 3 godz. Ochłodzone kruszywo przenosi się na siło n wy min i/c boku oczka kwadratowego n połowę niiiic|\/vm od dolnego wymiaru b.id.mi*| tiulu |i i I-. 11f aki o!me zenur/a w wo-d/ii- Po w y.uwmnu r i us/v eu > wa/y i ul ili< /.i i H i u i‘i i(< i u \ i il t\ |c|, ma v
się