4
Zaimek
w połączeniu rzeczownikiem lub przymiotnikiem;
hćkmm (niejaki) i HÓKOTopbiM (pewien; I. mn. pewn!) są odmieniane i używane jak przymiotniki; HecKonbKO (kilka): odmienia się i jest używany jak przymiotnik w liczbie mnogiej (HŚCKonbKnx, HecKonbKMM, itd.); po zaimku użytym w mianowniku (ew. biernik = mianownik) rzeczownik następujący po nim przyjmuje formę dopełniacza w liczbie mnogiej; w pozostałych przypadkach następuje zgodność formy.
• Zaimki przeczące
Zaimki składające się z partykuł przeczących hm- lub He- i zaimka osobowego są odmieniane jak zaimek osobowy; przyimki wstawiamy pomiędzy hm- (He-) a zaimek (pisane oddzielnie). W zdaniu zaimki te wymagają partykuły przeczącej He przed czasownikiem (podwójne przeczenie):
hmktó (nikt), hmmtó (nić), hmk3kóm (żaden), hmmśm (niczyj), hśkoto (nikogo), Heuero (niczego)
oh hm c KeM He npocTMncn a He 6oiócb HMMbMx yrpÓ3 HŚKoro nocnaib 3a KHMraMM MHe hś c KeM roBopńTb Tyr HŚuero ąenaib
nie pożegnał się z nikim nie boję się niczyich gróźb nie ma kogo posłać po książki nie mam z kim rozmawiać tu nie ma co robić
Rozróżniamy przysłówki pierwotne i pochodne. Pierwotnymi są na przykład: Tan/i (łam), 3flecb (tu), óneHb (bardzo), nomń (prawie).
• Przysłówki pochodne tworzy się głównie od:
a) przymiotników jakościowych przez dodanie końcówki -o (-e) do tematu: xopóuJHM - xopouió (dobrze), kpśmhmm - KpałiHe (nader, wyjątkowo);
b) przymiotników względnych i niektórych jakościowych przez dodanie przedrostka no- przed przymiotnikiem w celowniku: no-AOMŚiuHeMy (po domowemu), no-xopóuieMy (po dobremu);
c) przymiotników względnych zakończonych na -ckmm przez dodanie końcówki -u do tematu, przy czym w wielu przypadkach dodajemy przedrostek no-: KpmiwecKM (krytyczny), no-6paTCKM (po bratersku), no-pyccKM (po rosyjsku).
Przysłówki, które zostały utworzone od przymiotników jakościowych za pomocą -o (-e), tworzą stopień wyższy prosty tak jak te przymiotniki, tzn. z użyciem końcówki -ee, -e (por. 2.4.1) i stopień wyższy złożony: forma iłopnia wyższego na -ee, -e + Bcex, Bcero (por. 2.4.2).
Przysłówki rodzaju i sposobu zakończone na -o (-e) znajdują się z reguły przed orzeczeniem; wszystkie pozostałe zwykle po orzeczeniu:
6paT xopowó nńiuei no-pyccKM brat dobrze pisze po rosyjsku
Przysłówki przeczące z cząstką hm- wymagają partykuły przeczącej He przed czasownikiem (podwójne przeczenie):
oh HMCKÓnbKO He ycran on w ogóle (ani trochę) nie jest zmęczony
• Przysłówki z przedrostkiem He- występują tylko w zdaniach bezosobowych; czasownik występuje w bezokoliczniku, tzw. podmiot logiczny przybiera formę celownika:
HerAe (nie ma gdzie), HŚKyAa (nie ma dokąd), HÓKorAa (nie ma kiedy), He3aueM (nie ma po co)
MHe HŚKoraa nie mam czasu
MHe HÓKyfla nonowńTb KHńry nie mam gdzie położyć książki
45