29215 P1020701

ES Immu hm mi" .wimiiKiwi liwwMrb" i    wwrki

imcunm I «Mtił    tk> Ajm<h 21 -    pnri ^rM^t"

HMn «h uu pltBu tliukiiiM im rw v i otutwm^uinirgn n»fl*t>|U

(iri). HiJmhnK łt ml. 1993). htyninn diaUnu im rrm miwno-ważenia 1) nnu Hirbnm siojutni t«bqmują mierniki ud/uKi i za-łoga/i^tunu »\|iolm>n. Istotnie, rola |>m>Ki<aiu dla SpSgj nośd h |m)h\U|j(a m modelu mMtMMiurnu jm kluczowa. Agen-iii 2i uważa, ze* wyniki procesów dmnjmth można będiic uznać za dobre tylko wiech. gdy zwykli członkowie wspólnoty. zwłaszcza z grup /najdu|^uh >tę vs nickorn stront położeniu, będą uczestniczyć w tych procesach. Najnowszy przegląd bn n jskicj lokalnej \geitdv 21 ujmuje to następująco: celem jest „aktywna demokracja z większą liczbą obywateli zaangażowanych w opracowywanie i wdrażanie rozwiązań problemów. wobec których staje społeczeństwo" (L NA i CDF 1995: 45).

Takie akcenty można też dostrzec w dokumentach dotyczących ogólnonarodowy i lokalnej strategii (LGMB 1995; l'K Govem-ment 1994). Na przekład w roku 1994 rząd brytyjski ogłosił trzy nowe inicjatywy mające pobudzać zmiany stylu żyda i tworzyć nowe szczeble partnerstwa między władzami państwowymi a innymi aktorami środowiska. Bvh to: Go\ emment Panel on Sustainable De\ elopment. UK Round labie on Sustainable Dee elopment i obywatelska inicjatywa dotycząca środowiska Goittg for Gieen (L K Govemment 1994). Celem tvch inicjatyw bvło zapewnienie, że idee i treści zawarte w brytyjskiej strategii zrównoważonego rozwoju przekładają się na działanie i że wszystkie elementy wspólnoty- są zaangażowane w zapewnianie zrównoważonego rozwoju.

Jeszcze przed konferencją w Rio z roku 1992 poszczególne dała rządowe w świecie zaczęły podejmować inicjatywy w zakresie środowiska oraz spraw rozwoju (takie jak inicjatywy „globalnych miast"). Inicjatywy te zyskały świeży- impuls dzięki LNCED, w szczególności zaś dzięki idei, że władze lokalne powinny rozwijać własne programy działania lub „lokalne Agendy 21”- programy, na mocy których zasady i cele lokalnego zrównoważenia można by rozwijać, wdrażać i monitorować dzięki partnerstwu władz lokalnych z miejscowymi „grupami interesu”. W Wielkiej Brytanii LGMB rozwijała na szczeblu lokalnych władz i przekazywała władzom centralnym własne „ranty pojędowe zrównoważenia lokalnego” (1993), a ostatnio stworzyła „projekt badawczy wskaźników zrównoważenia" jako część szerszej inicjatywy „lokalnej Agendy

i. i.. Mwiiwh    M7

■KgjM uwwr w    .....-

która ma piopagnw.u /.równoważenie na szczeblu lokalnym

W vrrlako kim/owe* pytanie brani, rzecz jasna, czy ludność rze-_t awiw h* będ/ic uczestniczyć. Pa co miałaby lo robić? Prawdopodobne uc/eMuictwo pojawi się tylko wtedy. gdv społeczeństwo za* akceptuje projekt łub weń „uwierzy " - projekt, do którego się je zaprasza ('jy jednak tak jest? Wydawałoby się też. że ludność musi w jakimś sensie identyfikować się z dyskursem zrównoważenia. Musi więc ona przynajmniej ogólnie uznawać przedstawianą argumentację mówiącą, że obecna sytuacja jest niepożądana i lub nie do utrzymania, że proponowana przyszłość jest pożądana i że sugerowane środki przejścia od jednego do drugiego są praktycznie do urzeczywistnienia. Inaczej mówiąc, ludzie muszą identyfikować się w swoim codziennym życiu z globalnymi kwestiami środowiska, uznawać potrzebę życia w sposób respektujący skończone granice naszej planety, bvć przygotowani na zmianę niezrównoważonych aspektów swojego sposobu życia i wspierać rządowe i biznesowe inicjatywy zrównoważenia. Muszą też być otwarci na informację zapewnianą przez wskaźniki zrównoważenia i przygotowani na restrukturyzację pewnych aspektów- swojego osobistego życia w zgodzie z taką informacją. Zakończymy ten podrozdział podaniem trzech głównych przesłanek, na podstawie których ciała publiczne usiłują wciągnąć ludność w pracę na rzecz tej bardziej zrównoważonej przyszłości.

Pb pierwsze, dyskurs zrównoważonego rozwoju pojmuje przyrodę jako zespół zagadnień identyfikowanych za pomocą nowoczesnego badania naukowego. Taka koncepcja przyrody wpisuje się w doktrynę „realizmu środowiskowego”. W szczególności kwestie środowiska rozpoznaje się od razu i zwy kle jako globalne i techniczne typu efektu cieplarnianego, dziury ozonowej i bioróżnorod-ności - kwestie, które opierają się na coraz bardziej wyrafinowanych programach naukowych wykrywania wpływu tak zwanych skutków' „antropogenicznych" lub ludzkich (skutków społeczeństwa przemysłowego) na procesy planetarne. Istotnie, w dziedzinach chemii atmosferycznej, oceanografii, klimatologii i geologii pojawił się nowy typ nauki przeznaczonej do ustalania wpływu aktywności przemysłowej na biogeochemiczne cykle Ziemi i do ustalania prawdopodobnych długotrwałych skutków obecnych i przewidywanych trendów wzrostu przemysłowego. Taka nauka wpłynęła na „nowy ekologiczny wygląd globu”, na poczucie, że problemy