Odpowiedź:
rtam rozposnzania |
charakterystytui eoergetutna |
typ eiapu proces < ą/<, |
etapów pttKe.su tó/ptlszi /mila |
lub eiNloeriergHtc/iny | |
ntsniente sieci krrst»Wtzne| Hnu (odrywanie jonów t powierzchni kfrsztahie |
• energia 6. potrzebna do zniszczeniu sieci krystalicznej substancji rozpuszczonej jest prze lutzami r utóczenla do układu. |
* proces emloenergetyt/ny |
BMU Bguniywąti mię-dm rĄMttriuiwnh W róz-nnptaij |
* energia E potrzebna do znlsz rżenia ntklzłahwań międzyt zą steczkowych w rozpuszczalni-ku jest przekazana z otoc zenia do układu. |
• proces endoenergt tyt zny. |
poss stanie oddziaływań między jonami suhstarujl rozpuszczonej a cząsteczkami roepustcffllMka. |
* energia E, uwodnienia (hydratacji) jonów substamii rozpuszczonej jest uwalniania w trakcie procesu do otoczenia |
• proces egztiettergeiycroy |
Rozpuszt 2flfl.lt stałego NaOll w wodnie jest procesem, któremu towar/yszy podwyższenie lemperalury układu, gdyż (Ej + Ej < E,
jjtdżpusfl RflP stałego Nll(No, w wodzie Jest procesem, któremu towarzyszy obniżenie tempedtltif) układu, gdyż: (E, ♦ E j > F.,
elektrolity to zwią/kl, które w ttr/iwiim h wodnych lul> w st nile st/rptorrym pr/r mi/Ą grad rirlam/, ny. ponieważ w układzie są jony - nośniki prądu elckltyt /ricgo
Zachowanie się elektrolitów w nr/iwittmh wodnych opisuj' u-nrla Arfbeiiliisa, w iw/(l ktfitft Odwsk ty pud wpływem wody ulegają dysot Jflcjl elektrolitycznej,czyli tit/puitm tn m*.
Mw elektrolitów zależy od stopnia ich zdysoejowania w razfwoni stopień dynt j«)t ii w /)* (M«tr(/ek /dysocjowanych w stosunku do całkowitej liczby i/ąstnok tlfkinMu fik/hy i/Ą wprowadzonych do roztworu). Stopień dysocjacji u określa, jaka i ią¥ rlekiudau tfrąb dyws jatp
a
N
—•100%
N{
gdzie
N - llezlm cząsteczek /dysocjowanych N - liczba t ząsieczek wptt/wad/t/nytłi
elektrolity słabe
tylko część Ich cząsteczek ulega nr/f»M na jwif
• kwasy (niektóre), np. siarkowy(IV),az<at»wy(ttli, fosforowy(V), (luorowodorowy
• prrzfrstałe wodorotlenki metali. ile l smontsk (zasada amonowa)
NH. + H/ł * * Nil,'+ 011
• większość kwasów I zasad organicznych
Be te1 bromowodont. OdMettotiego w warunkach normalnych, potrzeba do zobojętnienia 150 cm' |||roztworu wodorotlenku sodu o gęstości d = 1,2 g/emb W obliczeniach należy przyjąć brak zmiany objętości roztworu
Odptmtatt:
HBr + NaOH = NaBr + H.o
150 cm' IM roztwór o d s 1,2 g/cnt’
d = — 3 o*d'V*l,i g/cm' • 150 cm' * 180 g r-m
IHg - 100g MU S - 180 g r-ru
> = 32.4 g NaOH
1 mol - 40 g NaOH | - 32,4 g NaOH
x = 0,81 mola NaOH Stosunek moiowy 1 I g l),81 mola HBr 0,81 • 22,4 dm' = 18,14 dm'
— 100% 8l^c; c» ■ stężenie jonu w roztworze c Cf - stężenie wyjściowe elektrolitu
Stopień dysocjacji zależy od rodzaju elektrolitu, rozpuszczalnika, temperatury </ jej wtmtm ta nąńt nieco rośnie), stężenia roztworu (wraz z. rozcieńczaniem roztworu wzrasta) I »sl obecności Innych jonów w roztworze (np wspólny jon powoduje zmniejszenie wartości Ul Biorąc pod uwagę, w jakim stopniu elektrolity ulegają dysocjacji, można je podzleW ni
elektrolity mocne
praktycznie całkowicie /dysocjowane na jony:
• kwasy (niektóre), np. kwas solny, azotowy(V), slarko\vy(Vl), chlorowy (VII). np.
HNO, —► H‘ + NO,
• wodorotlenki metali i grupy 112 (lx-z berylu), np. NaOH —► Na* + OH
AgNO —w Ag* + NO,
Należy pamiętać, żc o przebiegu procesu dysocjacfl decyduje wisku wodnym są elektrolitami mocnymi, w Innych roepuszc n ac nwau
H«mumq|l w iwttroiwh "S*"11