35836 IMGy92

I

I

*

u

k

y

uf

il

■I

fcj

i

81

p

pi

I

■■■

I

I

wpływają na wyższe systemy. Zastosujmy następującą analogię: drzewo, które ma pokaleczone korzenie lub nie otrzymuje wystarczającej ilości wody (to jest właśnie poziom niższy, wcześniejszy rozwojowo, odpowiadający podstawowym układom zmysłów) nie będzie rosło tak dobrze ani tak szybko i nie będzie miało tylu kwiatów, co drzewo, które ma system zdrowych korzeni oraz dostateczną ilość wody i nawozu.

^ff' OCENA SI WYKAZAŁA, ŻE MÓJ SYN MA DEFICYT W ZAKRESIE DOTYKU. CZY TO ZNACZY, ŻE ON NIE CZUJE, GDY GO DOTYKAM, LUB ŻE UTRACIŁ ZMYSŁ DOTYKU?

Deficyt w zakresie dotyku podlega stopniowaniu. Czucie dotyku nie jest całkowicie dobre lub całkowicie złe, na zasadzie „wszystko albo nic”. Testy dotykowe oceniają precyzję odczuwania dotyku. Popularne zaburzenie w zakresie dotyku objawia się trudnościami w nadaniu znaczenia dotykowi, w rozpoznawaniu, czym i w którym miejscu dziecko zostało dotknięte.

DLACZEGO WAŻNE JEST BADANIE ZMYSŁU DOTYKU?

Skóra jest najrozleglejszym organem naszego ciała. Wrażenia dotykowe docierają do mózgu ze wszystkich obszarów skóry i płyną do prawie wszystkich okolic mózgu i układu nerwowego, gdzie łączą się z wieloma innymi narządmi zmysłów i mechanizmami mózgowymi.

Badanie dotyku jest jednym ze sposobów oceny przetwarzania i integrowania przez mózg dopływaj ących do niego bodźców.

Istnienie deficytów w zakresie przetwarzania bodźców dotykowych zostało odnotowane przez naukowców. Uznano, że deficyty te są skorelowane z takimi problemami, jak: dyspraksja (trudności w planowaniu ruchu), brak koordynacji ruchów, trudności w nauce czytania, brak stabilności emocjonalnej, trudności w samoorganizacji, trudności z koncentracją uwagi, niska samoocena.

DLACZEGO DOTYK JEST TAK WAŻNY?

Bodźce dotykowe karmią i odżywiają mózg. Chociaż jedynie niewielka część tych bodźców dociera dostatecznie wysoko, czyli do półkul mózgowych, by stać się świadomym wrażeniem, to jednak bodźce dotykowe płynące z ruchu, ubrania, powietrza, dotyku innych osób, „utrzymują nas przy życiu”. Mózg pozbawiony bodźców dotykowych bardzo szybko ulega dezorganizacji. (Więcej informacji na ten temat znajduje się w rozdziale dotyczącym dotyku.)

119