204 / Sottartim/n, tymulncfe I gry Omty/ypm
Od kilku Inl w Polsce przeprowadzane si| nieregularnie Strategiczne tiry Obronne (SGO), traktowane jako najwyższa forma sprawdzenia i doskonale* nia wybranych elementów systemu obronnego państwa. Na szczeblu rządowym pierwsza laka gra pod kryptonimem „Kierownictwo" odbyła się pod koniec września 2000 roku pod przewodem premiera Jerzego Buzka. Następną rozegrano 19.11.2002 pod kierunkiem premiera Leszka Millera. Jak to określono, „celem przedsięwzięcia było doskonalenie sprawności wykonywania zadań przez organy administracji publicznej państwa w warunkach kryzysu i wojny"1*, W 2004 roku (9.12.2004) Strategicznej Grze Obronnej „Kierownictwo 2004’ (przygotowanej i przeprowadzonej przez ministra obrony narodowej) przewodził premier Marek Belka. Głównym celem gry było rozpatrzenie założeń Planu Reagowania Obronnego Rzeczypospolitej Polskiej - narodowego, strategiczna* go planu działania wszystkich elementów systemu obronnego państwa (SOP) na wypadek kryzysu polityczno-militarnego i wojny. Dokument stanowi rozwinięcie do poziomu operacyjnego ustaleń zawartych w Polityczno-Stratcgic/* nej Dyrektywie Obronnej RP, wydanej w drodze postanowienia Prezydenta RP 12.03.2004 (dyrektywa jest dokumentem ściśle tajnym)*9.
Zgodnie z programem pracy Rady Ministrów RP, planów aua była Strategia* na Gra Obronna „Kierownictwo 2006". ukierunkowana na problematykę programowania przygotowań obronnych, ale nie ma informacji ojej przeprowadzeniu. Podczas SGO miały być omówione i rozpatrzone trzy dokumenty planistyczne:
• Program Pozamilitarnych Przygotowań Obronnych Rzeczypospolitej Polskiej w latach 2007-2012;
• Program Doskonalenia Obrony Cywilnej w lalach 2007 2012;
• Program Mobilizacj i Gospodarki na lata 2007-2012*°.
i u.ob.2008 Rada Ministrów zaakceptowała koncepcję przygotowania i pito-pi o wadzenia SGO „Kierownictwo 2008". przedłożoną przez ministra obrony narodowej, ule nic ma informacji ojej przeprowadzeniu.
Polityczno-Strategiczna Dyrektywa Obronna RP (PSDO RP) jest dokumentem wykonawczym do Slrutegii Bezpieczeństwa Narodowego RP, określającym działaniu struktur wojskowych i cywilnych systemu obronnego państwa w warunkach kryzysu polityczno-militarnego, w tym również działania realizowano w odpowiedzi na zagrożenie atakami terrorystycznymi. Dokument ten stanowi jednocześnie podstawę planowania tych działań, stosownie do przyjętych sylu-ucji planistycznych i scenariuszy reagowania obronnego państwa41.
“ http://ww.bbii.guv.pl. w Poi. www.kpnn.gov.pl,
Zob. http://kpmi.gov.pl tii.oi.Jw/f- iNHiwiątia. n^iiuwiuuuyuh progm*
um* wynika z Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 czerwca 2004 w sprawie mirunków i tryba planowania i finansowania tmlań wykonywanych w ramach przygotowań obronnych partii*u prtn oiyamadministracji rtiphwrj i luyany samorufih terytorialnego (l)/.U. nr 152. po*. 15*WI " poi www.mon.gov,p|,
_
„Polnyc/JKr-Suuicgic/ita Dyrektywa Obronna KP najważniejszy dokument w dziedzinie planowania strategiczno-obronnego - identyfikuje zagrożenia dla bezpieczeństwa państwa oraz ustala sytuacje planistyczne i scenariusze reagowania obronnego RP. Jako priorytetowe kierunki przygotowań systemu bezpieczeństwa państwa przyjmuje przeciwdziałanie zagrożeniom, jakie niesie współczesny terroryzm, przestępczość zorganizowana, rozprzestrzenianie broni masowego rażenia oraz niestabilność regionalna. W dyrektywie uwzględniono uwarunkowania wynikające z członkostwa Polski w Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego. w tym sojusznicze oceny zagrożeń i sytuacje planistyczne z zachowaniem aspektów narodowych w > ni kujący ch z polskiej racji stanu. Dokument ten określa również kierunki przygotowań organizacyjno-planistycznych dla wszystkich struktur wykonawczych systemu obronnego państwa, zarówno Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, jak i administracji publicznej, a tak/r przedsiębiorców mających szczególne znac/cmc dla bezpieczeństwa i obron ności państwa. Chodzi o właściwe przygotowanie tych podmiotów do sprawne) ■ealizacji zadań w warunkach kryzysu polityczno-militarnego, w tym równic/ w sytuacji zagrożeniu atakami terrorystycznymi”*2.
Gry wojenne prowadzi się regularnie w Akademii Obrony Narodowej, gd/ic działa Centrum Symulacji i Komputerowych Gier Wojennych Pow stało ono jako zobowiązanie sojusznicze Rzeczypospolitej Polskiej w ramach działań intc gnijących Siły Zbrojne RP z armiami państw NATO w obszarze szkolenia i»pc rucyjnego. Na międzynarodowej konferencji „Role ol lhc War Gamę and Simu lation Ceniers in Commands and Staff Training”. która odbyła się w Centrum w 2004 roku, szef Centrum stwierdził, że symulacja jest jedną z wielu metod szkolenia dowództw i sztabów, oraz w'yniienii niektóre zalety jej stosowania:
* zmniejszenie ryzyka sytuacyjnego związanego z użyciem wojsk;
* ochrona środowiska naturalnego;
* oszczędność czasu i możliwość wielukiulnego powtarzania ćwiczenia;
* wielokrotne zmniejszenie kosztów;
* zwiększenie realizmu działań;
* możliwość optymalizacji podejmow uuy en dee> ąji,
* możliwość testowania nowego uzbrojenia i sposobu działania wojsk*1.
Hi/> kładem gry decyzyjnej o celach głównie dydaktycznych jest Model l im
ied Nntions (MUN. Model ONZ). Jest to młodzieżowa inicjatywa polegająca na edukacji politycznej przez symulację obrad Organizucji Narodów Zjednoczonych. Gra przeznaczona jest dla młodzieży w wieku 16-21 lat. Podczas wielogodzinnych obrad przedstawiciele wybranych przez siebie krajów (obowiązuje zakaz reprezentowania własnego krąju) debatują m.in. nad problemami światowego głodu, niedostatecznej edukacji, terroryzmu, klęsk żywiołowych. W Polsce Model United Nations organizuje się od 1991 roku w Gorzowie Wielkopolskim
M Tbiu2o. .
" |'or. K KłlllMkl KlfH. Luału* !!/>•}> II «|M.| nyjviulfth w ukoitntu ilo
-ohLih immHMu1 (tpiNwo/ilwiic / koolcicncji),../« ./yiy Naukowo AON"2005, nr I,i HI