Analiza punktu krytycznego opiera się na analizie kosztów stałych i zmiennych oraz wielkości produkcji i sprzedaży. Analiza ta ściśle nawiązuje do analizy progu rentowności. Jej atutem jest wykorzystanie znajomości wskaźnika marży procentowej (m):
1. Punkt rentowności ilościowy, który wyraża minimalną ilość produkcji, zapewniającą pokrycie kosztów poniesionych na jej wyprodukowanie wpływami ze sprzedaży:
m
BQ — punkt rentowności ilościowy m marża cenowa C -koszty stałe całkowite p -cena jednostkowa wyrobu kjz -koszt jednostkowy zmienny
2. Punkt rentowności wartościowy który wyraża minimalną wartość produkcji, zapewniającą pokrycie kosztów poniesionych na jej wyprodukowanie wpływami ze sprzedaży:
p-kjz m
BS — punkt rentowności wartościowy
Metoda marży cenowej (markup price)
pozwala na obliczenie dwóch rodzajów cen przy wykorzystaniu znajomości kosztów jednostkowych całkowitych i planowanej marży. Rozważania w tej metodzie rozpoczyna znajomość wielkości tych kosztów, co przedstawiają poniższe wzory:
a) koszt jednostkowy wyrobu:
u -koszt jednostkowy wyrobu Q - wolumen produkcji kjZ-kosztjednostkowy zmienny kjS-koszt jednostkowy stały
b) cena bieżącego przychodu:
1 -m
u - koszt jednostkowy
PB - cena bieżącego przychodu
m — marża
c) cena docelowego przychodu:
PD - cena docelowego przychodu J—suma zainwestowana w dane przedsiębiorstwo
ELASTYCZNOŚĆ POPYTU
Elastyczność popytu względem ceny (elastyczność cenowa) można obliczyć według wzoru: p — Ad . Ap
d * p , gdzie:
Ad - bezwzględny przyrost popytu na dany produkt w okresie badanym w stosunku do okresu bazowego, d - popyt na dany produkt w okresie bazowym,
Ap - bezwzględny przyrost ceny produktu w okresie badanym w stosunku do okresu bazowego, p — cena produktu w okresie bazowym.