rfiiti ni"* * *wl" “t
\ k\\\! /> 'W11!,i» ulu m« mil «lioruby, Ml mpM
l\ / , U iIiImW I* ."ta'
mftykl,!k tal wzięty» mureno Tciln-
Mj| jroroki Jowita MW tata: A,
IM JJioio nie urnioni inówló, ta Jo (oni % W »l,,lf ..ki Pio ii" iiinlo' Ul" mAw: Jesioni dzieci* AM *JU'' L.iu ni m cle noklc. oóldilen. I inn.
V\\\| {<5?flj •>» pi^rrtMt rfowm ntfwyow-
wszy* Kpro-igincie
_I_I_Ixvi~
? bielał wykrzyknika „a*a*a" nie ma. Zatem w da-\\V ^ wypadku starowiercy powoływali się na tradycję \\ Ji, biblijnego, zbiegają się z Wulgatą). Jest jasne,
|\\l 5;w Surldk' cl rozkażę, miwli M*sz", rl * \i ,i)» ‘iiinwii cytuj? według Wulgety. f Soplu \\j uf Jjeiioilnioilowloilikicli wydaniach Biblii i ł Vi\ 'Ju Olek" wykrzyknika „w-a" nie ma. Zatem lk\n wypadku starowiercy powoływali się na ti
lb\' pksiu D1DIIJ“ 6 ' 6 ^4 nuW Jest jasne,
tt !u Nikity Puitoświata okrzyk ten wskazuje na to, że
r V wyk. którym posługuję się przywódcy starowierców, zo*
sialnJ(chniony m ^Jasne i* także, że wyobraź* 15 J ula religijna przypisywała właściwości mistyczne również'
1J M* *■»"• W* Są one przydatne w ko* mumk^Bogiem i dlatego w żywocie Bazylego Nawie* 11 dronego bezsensowny bełkot bohatera jest interpretowany
%I Jl,ko "dla ludzi niezrozumiała rozmowa”
!„% z aniołami.
i ]f?ly f*ik / lako znak wskazujący na % odrębność języka, był używany również w najnowszej li*
' I j tomturzG rosyjskiej. Słowotwórca i swego rodzaju juro* % dj")' Wielomir Chlebnikow (Mikołaj Asiejew bynajmniej yli^i n'c przypadkowo w poemacie Majakowski zaczyna się sję,nazwa! 8° iJdiotą Dostojewskiego") podpisał swoje próby prozatorskie Prosta opowieść i Młodzieniec Jaw pseudo* n nimem AAAA M.
J Przeciwslawność, a nawet wrogość języka jurodiwego ]| wobec mowy tłumu jest podkreślana w pięknej scenie I z żywota Ańdrieja Cariegradskiego. Andriej w ogóle, jak I przystoi jurodiwemu, nie rozmawia z ludźmi, wypowla i
I - Semiotyki