uod<} i powietrzem. W końcu staje się każdym elementem, od żywią i staje się części i) tego, co dodaje siły drzewu matce, matc rią. uodij. |x>wictrzcm i ogniem, zdaje się wszystkim, co wykonu je swoje zadanie w danej chwili. I znowu żyje o|x>wicść umysłu Żyie ewolucja umysłu i żyje to. co przejawia się jako pozorna |x> ntyłka w święcie, w którym nigdy nie ma pomyłek.
Umysł otwarty r.a podawanie w wątpliwość samego siebie to je-dyny umysł, który może wyruszyć w te podróż. Otwarty umysł jest nieustraszony w swym poszukiwaniu życia bez cierpienia. W końcu zadawanie pytań staje sit; w praktyce proste, ponieważ uczysz się szanować to, skąd pochodzą twoje odpowiedzi, oraz wolność, jaką ze sobą przynoszą. Aż w końcu umysł pojmuje, że znalazł ścieżkę, której szuka), ścieżkę wiodącą do domu, z powrotem do swojej jaźni, swojego ostatecznego miejsca odpoczynku.
Kiedy pytania zostają zadane, a odpowiedziom pozwala się wypłynąć na powierzchnię, umysł często jest zaszokowany samym sobą. Nie miał pojęcia, że cały czas miał tak głęboki wgląd. A te odpowiedzi pozwalają ukrytym jeszcze głębiej odpowiedziom ujawnić się, zostać dostrzeżonymi i zrozumianymi przez niewicdzącą. pytającą biegunowość umysłu. W miarę jak umysł poznaje swoją własną naturę, zaczyna ulać mądrości, którą jest. To jest jego edukacja, kres całego jego cierpienia, iluzji, lęku i fałszywej tożsamości. Zadawanie czterech pytań zmienia świat szybciej, niż jesteś sobie w stanic wyobrazić. Mnie się bardzo spieszyło. Teraz chodzę jako pytania i żyję jako odpowiedzi. Ponieważ moją intencją była otwartość bez względu na konsekwencje. nic pozostaje mi nic innego, jak żyć w świccie, który nazywam niebem. Kocham nawet swojego dentystę.
Na początku zadawanie pytań może wydawać się ponad siły; możesz czuć się, jakby to otwierało ci serce cięciem bez znieczulenia. Wszystko, co chciałeś ukryć, wychodzi na powierzchnię, czujesz wszelkie tego konsekwencje, doświadczasz śmierci tego.
261