48 3. Opis symulatora
Sygnały zaznaczone znakiem gwiazdki stanowią grupę aktualnie wybranych do obserwacji. Wybierając, które sygnały mają się znaleźć w tej grupie, można również wskazać ich wzajemną kolejność. Jedynie sygnał zegara taktującego oznaczonego Czas musi wystąpić zawsze jako pierwszy. Dla dokonania operacji wyboru mikrosygnałów użyto następujących klawiszy:
ENTER:
t i SPACE: TAB
wybór lub rezygnacja z wyboru mikrosygnału. Podczas wyboru kursor przesuwa się automatycznie na następną pozycję (tj. w dół ekranu), a podczas rezygnacji na poprzednią (tj. w górę); selekcja sygnałów w przewijanym, aktualnie aktywnym oknie; wskazanie aktywnego okna: wyboru, lub kolejności wystąpienia mikrosygnałów. Aktywne okno jest wyświetlane z podwójna ramką; ESC: wyjście z opcji wyboru mikrosygnałów sterujących.
Wybrana grupa mikrosygnałów zostanie wyświetlona w kolejności wystąpienia w oknie Wstaw po: w momencie użycia trybu wizualizacji Czas (rys. 3.18).
----Symulator ---- - i
Zr.icjeliaacja Aasembler KikroAsseceblcr Opcje Konfiguracja Koniec ;
Ciasi— WYAK:— WEAK: —
WEJA:— WYS : — WKS i — PISZ CZYT ODE
WRC .— IL
WEA : —
Rys. 3.18. Kolejność wystąpienia mikrosygnałów sterujących
3.2.5. Zmiany konfiguracji maszyny cyfrowej
Program Symulatora Komputerów Dydaktycznych umożliwia symulację pracy pięciu różnych modeli maszyn cyfrowych. Każdy z nich pozwala na wykorzystanie innych elementów m.c. Do wyborn aktualnie symulowanej konfiguracji m.c. służy podmenu o nazwie Konfiguracja (rys 3.19).
lnicjalisacja Aaaenbler HUcroAaaeeibler Opcje Konfiguracja Koniec j
1----— Konfiguracja «i.c. -
Oki. przerwali : wywlaazczalny
Rys. 3.19. Postać menu Konfiguracja
Poszczególne pozycje menu mają następujące znaczenie:
Typ m.c.: wybór typu aktualnie symulowanej m.c.;
wybór typu układu przerwań;
lM.prcer%va(V
Adres OWO:
Adrę§_OWl:
wybór adresu tzw. kodu selekcyjnego, związanego z układem obwodu wymiany oznaczonego numerem 0. Tym numerem oznaczono układ wejściowy;
wybór adresu dla układu obwodu wymiany numer 1, tj. wyjściowego.
3.2.5.1. Dostępne typy symulowanych m.c.
Program Symulatora umożliwia symulowanie pracy następujących typów m.c.. które umownie nazwano:
W: maszyna cyfrowa posiadająca najprostszą budowę, na którą składają się
absolutnie niezbędne elementy pod względem jej funkcjonowania. Jej specyfikację podano w punkcie 1.1. Tutaj jedynie przedstawiono poglądowy schemat jej architektury (rys. 3.20) wyświetlany podczas pracy symulatora;
«^magJk-0 0 0 00“ wyl*
L:
wy ad a
[oaoooj
wei» =nugS~OOOOODOO<
Rys. 3.20. Architektura m.c. typu W
Wplus: posiada w stosunku do m.c. typu W dodatkowe połączenie magistral magA
i magS. w obydwu kierunkach. Jej poglądowy schemat zawiera rysunek 3.21;
«=nag&=00000— — ■ r " ■>
wyad=
(ooooooooj
Rys. 3.21. Architektura m.c. typu Wplus
wyl* *»el‘
[ooooc]
<=ojgS=00003 00=
L: kolejnym rozwinięciem m.c. typu W jest tzw. maszyna cyfrowa L. Istotne
różnice wprowadzone w lej m.c. to: