ponowieniu zapłodnieniu pr/ez inne plemniki (polispermii). Powierzchnia (.winylu je| poliilclownini Znajduje się na niej wiele wypustek, które Mi| w głąb osłonki przejrzystej W błonie owoeytu znajduje się glil<o|iroiciini — CJ)4 Wiąże się oiui / 1'likopioleuiij receptorem sji56 błony główki plemnika co powodnie/waj/.inio plcinnikn / komórki] jajowi) przed dokonaniem się fuzji ich błon w c/asic zapłodnienia.
owiu yt w/.rusuijąecgo |>ęclicizyka wytwarza także homogenną błonę, która odd/jcla go od koniórek pęclierzykowych. Ulonn In o grubości ok. 8 pm nazywa H osłonki] pr/cjr/.ysh) (zonapel/itcu/a). Osłonka składa się z glikoprolein — Z.P I, /VI i m (rlikoproleiny ZP2 i ZP3 tworzą jej sieć, a ZPI łączy ZP2 i ZP3 w tę sieć Po/.i tym /V2 i ZP3 pełnią łunkcjc receptorów wiążących odpowiednie lacpioiy błony główki plemniku w czasie zapłodnienia. Jednocześnie komórki oMc/ające owocyl I rzędu d/.ieli] się mitolycznie i zwiększają swoją średnicę, układając się w kilku pokładów dookoła owocylu. Przekształcają się w komórki /Jurit&fc (pęcherzykowe), które po swojej zewnętrznej stronie zachowują błonę podst.iwn.] i noszą nazwę warstwy ziarnistej. Proliferacja i różnicowanie komórek ziarnistych zachodzi pod wpływem czynnika wzrostowego I róż-nfcomuiłn — (.'DP-9 wydzielanego j)rzcz owocyl. Ponadto owocyl uwalnia estrogeny, pnigcstron i muc Czynniki wpływające na komórki otaczające
rtfUifoyfc
|iii*rwnlly
Ptjcltefłyk
wzrastający
Ityi U ‘I. Sdiciwl w/mlu pęclicrzyiitt jajnikowego.
W' tkance łącznej otaczającej pęcherzyk wzrastający równic/ zachodzą zmiany Komórki dzielą się i układają w pobliżu błony podstawmy komórek ziarnistych. Wytwarza się warstwa wewnętrzna osłonki pęcherzykowej (nmini interna tliecae folliculi), która zawiera dużo komórek i mn bogate unaczynienic krwionośne, Na zewnątrz od niej powstaje warstwa zewnętrzna osłonki pęcherzy-kowej (innica e.Merna tliecae folliculi), która ma wicie włókien kolagenowych, niewiele komórek i nieliczne miocyty gładkie (rye. 24.3).
Zazwyczaj, kiedy liczba wurstw komórek ziarnistych jest większa niz t>, powstają między nimi wolne przestrzenie, które się zlewają i powiększają, wytwarzając jamę pęclicrzyka (cavum folliculi). Często pęcherzyk zawierający jamę nazywany jest pęcherzykiem wtórnym, a niekiedy dojrzewającym. Otaczające komórki wydzielają płyn bogaty w kwas hiuluronowy, co powotluje dalsze powiększanie się jamy. Zmienia to także strukturę pęchcF/.yka. Owocyl otoczony komórkami ziarnistymi przyjmuje pozycję obwodową, § pozycję centralną zajmuje jama.'
Wzrostowi pęchcizyka jajnikowego towarzyszy /.miana jego położenia w jajniku. Początkowo zajmuje on położenie bliżej rdzenia, a w miarę powiększa ni.i się, może wystawać ponad powierzchnię jajnika, tworząc charakterystyczną wyniosłość, widoczną gołym okiem.
Hyc. 24.5. Schematycznie przedstawiony olimz owneylu II rzędu, czyli komórki iujowcj- 1’r/cd-slawiono lylko frngmcni warstwy komórek ziuruisiyclt, kiórn w rzeczywistości olncz.ii cały owocyl. LV2 i ZI'J— glikoprolciny osłonki przejrzystej' tworzące sieć. Gliknproleiim /IM ląc/y /\'2 i /|* i
w sieć.