61175 sem5 ośw wyk notatki skan (17)

Zmiana położenia maksimum egzytancji promienistej, (mocy) rozkładu widmowego promieniowania ciała czarnego w funkcji temperatury skutkuje tym, że światło promieniowane przez ciało czarne, rozgrzane do temperatury o różnej wartości, będzie miało różną barwę, czyLi wraz ze wzrostem temperatury maksimum przesuwa się w stronę fal krótszych. Jeżeli uwzględnimy ten fakt oraz cechy widma światła białego i odpowiadających mu długości fal to dojdziemy do wniosku, że im wyższa temperatura ciała czarnego, tym więcej w promieniowaniu jest barwy niebieskiej, i odwrotnie, we względnie niższej temperaturze ciała czarnego będzie większa zawartość barw ciepłych, czerwonych. Tak więc, ciało czarne, a dokładniej jego temperatura, służy jako odniesieniowy model barwy światła. W otaczającej nas rzeczywistości dostrzega się wiele źródeł światła, których promieniowanie uznawane jest za białe, jednak nawet gołym okiem dostrzegą się istotną różnicę w odcieniu bieli i aby ją wartościować, trzeba wprowadzić parametr mierzalny, techniczny. Ta potrzeba legła u podstaw wprowadzenie pojęcia temperatury barwowej.

Temperatura barwowa T_c (K] danego źródła światła jest to temperatura ciała czarnego, które promieniuje światło o barwie identycznej z barwą tego źródła.

cfafo czarne temperaturze T_L

655

X(nm]

<t>_eW

Temperaturą rozkładu T, danego promieniowania nazywa się taką temperaturę ciała czarnego, przy której rzędne rozkładu widmowego tego promieniowania są proporcjonalne ściśle lub w przybliżeniu do rzędnych promieniowania ciała czarnego w tej temperaturze.

i

Temperaturą równo luminancyjną 77. [K] danego promieniowania nazywa się taką temperaturę promieniowania ciała czarnego, które dla określonej długości fali (bardzo często dla 655 nm) charakteryzuje się identyczna wartością widmowej egzytancji energetycznej co rozpatrywane promieniowanie.

Względna skuteczność świetlna promieniowania monochromatycznego V\ (dla długości fali (V)) jest to stosunek mocy promienistej <3>_e(/l_ma_X) ^na długości fali l_max do mocy promienistej T\.(A.) na długości fali X, które w określonych warunkach fotometrycznych wywołują wrażenia świetlne o tej samej intensywności. Wartość długości fali X_m^ została tak dobrana, że największa wartość tego stosunku wynosi 1    i 3 A\ )

w ISTWT*,

Strumień świetlny <3> jest to wielkość fotometryczna wywiedziona od strumienia energetycznego (mocy promienistej), na podstawie oceny promieniowania za pomocą odbiornika, którego względna czułość widmowa odpowiada czułości

widmowej oka przystosowanego do jasności.

380

t Vx

					r i
				1	to 1
					4
J_		/	r	6	m

VR LM -

ajĄCui.

■'Aććjo oAL)