Mem)da konserwacji i restauracji dziedzictwa architektonicznego W ZAKRESIE ZABYTKOWYCH BUDOWLI
Wra< )WADZENlEl
wstępie naszych rozważań warto odwołać się do definicji i określeń wynikają-cyM z ustaleń międzynarodowych gremiów: Konserwacja i restauracja zabytków stanowią [wą Hną J. T.J dyscyplinę, która odwołuje się do wszystkich gałęzi nauki i sztuki mogących pć wkład do badań i ochrony dziedzictwa zabytkowego1.
dziedzictwo architektoniczne stanowią zabytkowe budowle, zespoły budynków miej-ph i wiejskich, a także dzieła stworzone wspólnie przez człowieka i naturą, gdy są one ; ■tyle jednolite i zwarte, aby mogły stanowić jednostki urbanistyczne. Wszystkie one i inny wyróżniać się szczególnymi wartościami historycznymi, archeologicznymi, ar . znymi, naukowymi, społecznymi łub technicznymi*.
"Nas/.c rozważania będą dotyczyły zabytkowych budowli, jak i pojedynczych zespołów Ldynków wraz z ich otoczeniem, nie obejmując jednolitych zespołów urbanistycznych, Myż zasady ich ochrony i rewaloryzacji stanowią odrębną specyfikę określoną w odpo-Biedniej Karcie Międzynarodowej4. Dla tych działań coraz częściej używa się określenia (witalizacja". Podstawowym zadaniem dyscypliny, jaką jest konserwacja i restauracja zbytków architektury są działania zapewniające tym dziełom przetrwanie w całym Lctwie ich autentyzmu celem przekazania ich następnym pokoleniom \
/umienie tego celu przez wszystkich uczestników procesu konserwacji i restauracji labytków architektury: począwszy od inwestora, przez autorów badań historycznych projektantów, aż do wykonawców na budowie włącznie będzie sprzyjało właściwe* I mu traktowaniu spuścizny historycznej. Musimy zrozumieć, źe każdy człowiek pragnie ■doznać przeżyć wynikających z obcowania z dziełami sztuki z autentycznymi zabytka* Imi architektury, które stanowią wspólne dziedzictwo bez względu na to, kso je tworzył li w czyich obecnie znajdują ńę rękach. W związku z powyższym nie mamy prawa do dowolnego postępowania z przekazanym nam dziedzictwem, lecz tylko do takiego, kaó-
Artykuł ten (ot kolej n* ptńbą dokłada
[ pojyttacłi podanych w tfńńe Iherawry na kodes.
Karu Wenecka, hmaamoti i Uchwały Międiynatodowef} 1 • IW i (Międzynarodowa Km KihmmS
KmmmM ZśOfOtm - Stifdtjntndtmu Stnmy Othmij DotOóctmm fakay Ihifarw ICOMOS. -iiMiitm i T 2S
5 Konwencja o Ochronie Dńcdńctwa ABliwtawnafi fwfi. Cłcaada IW. BmL %. tMi
Międ ty narodówi Karu Ochrony MusłHbtorycmytfa łOOMOS. Waaaywpao IUT.łlt.iU^Ł Kana Wenecka*.. Rdd. *. 19.