się w pełni świadomi negatywnej reakcji społeczeństwa na takie kontakty. I\> 20 roku życia część z nich stara się unikać homoseksualnych kontaktów i dostosować do heteroseksualnych wymogów społeczeństwa. Niektórym z nich udaje się to, natomiast pozostali, u których próby takie kończą się niepowodzeniem, podejmują świadomie i niekiedy już bardziej jawnie aktywność homoseksualną.
Najwyższą częstotliwość kontaktów homoseksualnych wykazują - jak już wspomniano - samotni mężczyźni z wykształceniem średnim: około 20 roku życia prawie co drugi mężczyzna z tej grupy (41%) ma doświadczenie homoseksualne, a przed 30 rokiem życia ma je aż 46%. Spośród mężczyzn, którzy zdobyli jedynie wykształcenie podstawowe, doświadczenie homoseksualne wykazuje jeden na czterech (około 25%) w wieku przedmałżeńskim. Spośród mężczyzn, którzy zdobyli wykształcenie wyższe, tylko jeden na sześciu (16%) ma doświadczenie homoseksualne przed 20 rokiem życia i tylko jeden na dziesięciu (10%) ma doświadczenie homoseksualne między 21 a 25 rokiem życia; częstość ta wzrasta jednak wyraźnie w tej grupie po 25 roku życia.
Aktywność homoseksualna częstsza jest wśród mężczyzn. którzy rozpoczęli wcześniej dojrzewanie i wyraźnie mniejsza u mężczyzn, którzy rozpoczęli dojrzewanie późno. Grupa mężczyzn z wczesnym dojrzewaniem to ci sami chłopcy, u których stwierdzono wysoką częstość występowania masturbacji oraz kontaktów heteroseksualnych. Jest to również grupa o większym popędzie płciowym, zarówno w, okresie dojrzewania, jak i przez całe późniejsze życie. [Homoseksualizm jest rzadszy wśród populacji wiejskiej niż wśród miejskiej. Składa się na to kilka przyczyn. Wielkie miasta stwarzają większą możliwość kontaktów homoseksualnych, a ponadto wiele osób o nastawieniu homoseksualnym opuszcza wieś czy małe miasta i przenosi się cło dużych miasiJWśród ludności wiejskiej stwierdza się również mniejszy ogółu;) liczbę stosunków płciowych.
Jako regułę można traktować rzadsze występowanie homoseksualizmu wśród mężczyzn o silnych przekonaniach religijnych, niezależnie od tego. czy związani są oni z Kościołem katolickim lub protestanckim, czy z judaizmem.
Wśród badanych żonatych mężczyzn największe nasilenie aktywności homoseksualnej przypadało na lata między 16 a 25 tokiem życia, gdyż w tym okresie prawie 109ć tej populacji miało stosunki homoseksualne. Badania niektórych autorów wykazują, że z wiekiem częstość kontaktów homoseksualnych zmniejsza się. Kinsey i wsp. uważają jednak dane te za niezbyt godne zaufania, gdyż - jak podają - nie wskazują na to stałe kontakty młodych mężczyzn ze starszymi, z żonatymi lub z samotnymi. Z badań Kinseya i wsp. wynika, że homoseksualizm jest tak samo częsty w różnych badanych pi7.ez nich grupach wiekowych.
Kinsey i wsp. przeciwstawili się powszechnej tendencji do zaliczania osób płci męskiej jedynie do dwóch grup: heteroseksualnej lub homoseksualnej. Uważają oni, że w celu poznania zjawiska homoseksualizmu należy przyjąć szerszą skalę oceny zachowania mężczyzn i w związku z tym zastosowali siedmiopunk-tową skalę heteroseksualno-homoseksualną. Jest ona oparta zarówno na reakcjach psychologicznych, jak i na ogólnym doświadczeniu seksualnym badanej osoby. Składa się z następujących punktów:
0. Osoba o nastawieniu heteroseksualnym, bez komponentu homoseksualnego.
1. Osoba o nastawieniu zdecydowanie heteroseksualnym, jedynie przypadkowy homoseksualizm.
2. Osoba o nastaw ieniu zdecydowanie heteroseksualnym, lecz. o mniej przypadkowym homoseksualizmie.