70454 Obraz (1528)

IK4

Kształtowanie struktury kapitału pr/.eilsickmaslwa

■

kapitału całkowitego jest mniejsza od stopy odsetek) rentowność kapitału własnego jest niższa od rentowności kapitału całkowitego, powyżej (rentowność kapitału cal kowitego jest większa od stopy odsetek) — wyższa. Zależności te wynikają ze wzoru

ZKw = ZKc + — (.ZKc - Ods) (1 - t_c),

Kw

gdzie:

ZKw    — rentowność kapitału własnego,

ZKc    — rentowność kapitału całkowitego,

Ods — stopa oprocentowania kredytów i pożyczek, t_c — stopa podatku dochodowego,

Ko!Kw — wskaźnik struktury kapitału (relacja kapitału obcego do kapitału własnego).

Formuła ta wyraża efekt dźwigni finansowej (drugi rodzaj efektu), który określa,

0    ile punktów procentowych rentowność kapitału własnego jest wyższa (dodatni efekt dźwigni) lub niższa (ujemny efekt dźwigni) od rentowności całego kapitału. Przyrost rentowności kapitału własnego (ZKw), przy danej strukturze i kosztach kapitału, będzie uzależniony od wielkości zrealizowanego zysku.

Punkt obojętności finansowej można także obliczyć algebraicznie, wykorzystując następujące równanie:

(EBIT-/„) (1 -t_c) ₌ (EBIT

Na    N_h

. (Zop-Oós_a) (\-t_c) (Zop-Ods,,) (1 -t_c) lub inaczej -=-,

^J    Na    N_b

gdzie:

EBIT (Zop)    — zysk operacyjny,

N_a, N_h    — liczba akcji zwykłych odpowiednio w wariancie A i B,

/<„ I_b (Ods,,, Ods/,) — odsetki od kapitału obcego (w wariancie A i B), t_c    — stopa podatku dochodowego.

Liczbę akcji można zastąpić kapitałem własnym (Kw_u, Kw_h).

Po dokonaniu odpowiednich przekształceń zysk operacyjny będzie równy:

Nah—Nhla , , Kw_al_h-Kw_hI₀

- lub -.

N_a-N_b    Kw_a-Kw_b

Po uwzględnieniu dalszych przekształceń drugi wzór przyjmie postać następującą: KcI, gdzie:

Kc — kapitał całkowity,

1    — stopa odsetek.

Idcntyfikacju punktu obojętności finansowej ma duże znaczenie dla ustalenia .Imktury kapitału. Gdy poziom EBIT przekracza punkt obojętności, wyższy poziom I TS można osiągnąć przy większym zewnętrznym zasilaniu planu finansowego. Irśli zaś EBIT znajduje się poniżej punktu obojętności finansowej, to wyższy poziom I TS uzyskuje się przy mniejszym wykorzystaniu kapitałów obcych. Korzystanie / kapitałów obcych ma bowiem dwojaki wpływ na dochody właścicieli akcji zwykłych:

•    /.większa ryzyko spadku EPS ze względu na powstanie stałego zobowiązania

finansowego;

•    zmienia poziom EPS przy danym EBIT wskutek zmiany struktury kapitału.

Należy pamiętać, że zewnętrzne zasilanie finansowe jest bronią obosieczną. Może ono zwiększyć zyski, ale też może przynieść straty w zależności od kondycji I inansowej przedsiębiorstwa.

Analiza EBIT-EPS pozwala zbadać wpływ, jaki struktura kapitału wywiera na stosunek EPS do EBIT. Ma ona charakter praktyczny i umożliwia ocenę alternatywnych planów finansowych, wskazując, jak przy danym planie ukształtuje się EPS przy różnych możliwych poziomach EBIT. Należy porównać punkty obojętności finansowej między różnymi wariantami z najbardziej prawdopodobnym poziomem EBIT. Im wyższy jest oczekiwany poziom EBIT, przy założeniu, że przewyższa on punkt obojętności finansowej, tym silniejsze są przesłanki przemawiające za wykorzystaniem kapitałów obcych (przy założeniu równości pozostałych czynników).

Dodatkowo powinno się ocenić prawdopodobieństwo znalezienia się EBIT poniżej punktu obojętności finansowej. Jeśli prawdopodobieństwo takie jest niewielkie, to należy popierać wariant zakładający wykorzystanie większej dźwigni finansowej. Jednakże jeśli EBIT znajduje się niewiele ponad punktem obojętności i prawdopodobieństwo jego spadku poniżej tego punktu jest duże, to wariant zakładający wykorzystanie zadłużenia jest zbyt ryzykowny. Im wyższy jest EBI T i mniejsze prawdopodobieństwo jego spadku, tym bardziej uzasadnione jest wykorzystanie kapitałów obcych.

Trzeba pamiętać o ograniczeniach analizy EBIT-EPS. Koncentruje się ona na maksymalizacji zysków. Wykorzystanie EPS jako celu maksymalizacji ignoruje ryzyko i pozwala jedynie na jego ocenę poprzez uogólnienia.

Przy tej analizie nie jest uwzględniany wpływ określonej decyzji finansowej na koszt kapitału własnego spółki. Inwestorzy powinni analizować zarówno poziom, jak i zmienność strumienia oczekiwanych zysków. Analiza EBIT-EPS uwzględnia jedynie poziom zysków, pomija zaś ich zmienność (ryzyko), nieodłącznie z nim związaną. Ten rodzaj analizy należy zatem stosować w połączeniu z innymi narzędziami służącymi zarządzaniu strukturą kapitału.

W analizie ekonomicznej konieczne jest adaptowanie nowoczesnych narzędzi służących lepszemu poznaniu rzeczywistości gospodarczej. Znajomość tych nar/.ę dzi, omawianych w tym rozdziale, i umiejętność ich interpretowania służą podej mowaniu decyzji mających na celu pomnażanie dochodów właścicieli spółki.