73199 yyy9

Prasa w Rzeszowie po roku 1989 w okresie III Rzeczpospolitej

wej” pod redakcją Andrzeja Szypuły, wydawany w Rzeszowie nakładem Fundacji Szkolnictwa Muzycznego ze środków Fundacji Kultury w Warszawie i Wojewódzkiego Domu Kultury w Rzeszowie. Pismo zaczęło wychodzić w styczniu 1990 r., zawierało artykuły dotyczące szeroko pojętej kultury, muzyki i literatury, twórczości Z. Mycielskiego z Wiśniowej - patrona Towarzystwa Muzycznego. Zamieszczało jego listy, fragmenty dziennika, artykuły z historii muzyki, muzykologii, śpiewu, sprawozdania z wystaw, koncertów, sesji i konferencji naukowych poświęconych muzyce, dziejom muzyki i muzykowania w Galicji, jak równie współczesnym aspektom np.: z Festiwalu Muzycznego w Łańcucie, dziejom Filharmonii w Rzeszowie i we Lwowie.

Innym czasopismem poświęconym informacji o życiu kulturalnym miasta i województwa był „Rzeszowski Informator Kulturalny”, który ukazywał się początkowo pod redakcją Antoniego Adamskiego, potem Janiny Stec i następnie Cecylii Soji. Kwartalnik ten zawierał „podstawowe informacje z życia kulturalnego Rzeszowa i województwa, aby stanowił miejsce na dokumentację znaczących jego wydarzeń, zapraszał w gościnne podwoje instytucji kultury”- jak to zapowiadano w artykule wstępnym. Oprócz szerokiej informacji o aktywności artystycznej środowisk twórczych, „Informator” miał na celu także „przybliżania tych zjawisk życia kulturalnego, które pobudzają do dyskusji, stwarzają możliwości konfrontacji z krytycznymi sądami i opiniami, porównania naszej wrażliwości i wartości przezeń reprezentowanych z wrażliwością innych”- czytamy w numerze pierwszym. Każdy numer miał stałe działy: teatr, muzyka, Dom Kultury, wystawy, związki twórcze, biblioteki, muzea, estrada, galerie, opinie, wywiady i poglądy.

Innym czasopismem społeczno - kulturalnym i literackim upowszechniającym kulturę i sztukę wśród poborowych, kadry, żołnierzy i pracowników wojskowych, stały się „Krajobrazy. Jednodniówka Wojskowej Galerii Malarstwa przy Pracowni Psychologicznej Krakowskiego Okręgu Wojskowego w Rzeszowie”, ukazująca się nieregularnie, opracowywana przez zespół. „Krajobrazy” prowadziły arterapię, czyli wychowanie przez sztukę: organizowanie wieczorów lub poranków literackich, poetyckich, zaznajamianie z krytyką literacką, z koncertami muzycznymi, wystawami plastycznymi i innymi formami sztuki zapobiegających stanom depresyjnym wśród

209