81139 SAMc71

•****•»

potrafi

^ł»ttj

TT*

*

Xrt

i»t« w*-*,__    *    ¹    25

nosmljic    au

j»0 roz    I

w^o m exy n z xii*i ^*y¹*^{>ł> T#}-

5 Z nr»r*lge ^nolna uwa^A^r jtEpSfimwyctt. I>o t^fEo 'wnAoskaa łatwo'^VO'^af^ iaa%*k«yjną. a»aIi*Łtj^c mar^rlał^r ^_Wc>    —^?2. j,.

alaror\islcicłi.    ^asact^j ?*f>otyi€^i    ^—* **

mi« postulatu.    ^0łMł s/oranułoxva^

sza NowoRrodzkiego. Zawiora on lokalna    \ ^w r??

nio a kt^r^ Iwan Gro±ny z ■—— —    *    --- ^

Ai jlc    owy luk> wsie|

zal pr^vpot£7teiei<ł i arofimcf^c^

- A. I³.) pra»mawia do nicli;    wybrał f

dacie?**    <Z>n£ zaś obiecali dać”. 'W'<>[

przedstawił    niepomierne ż^danier ,,ę>a jci

Wielki na wyżywienie i *» zado

Kadka. ale car zrozumia ł A rsen i usza d osło wn si<?, nie cłicąc ani danego słowa namszyćg^^J jurod iwemu wielkiego handlowego miasta. Gar -vde domyślił sic, że Arseniusz wyrażał się aleg mów iac. źe nie    mu potrzebne dobra ziemskie. «I©d_łte

tylko pragnie - włóczenia się po ISTowog rod zie w koszi^

ze sk r a wkd w i uprawiania sza leńs t wa Chrystusowego _nJ ie^o placach. Zależy ono od je^o woli i władzy, i tego nikt ani dać, ani odebrać nie może.

F^ragnae ośw^iecić czytelnika, a u tor ży w^otu bezpośrednio wskazał na to, że? j u rod i xvy szyfruje s woj e w3rpowie-dzii „Ponieważ istniał obyczaj, że na jakiekol wiek pyta-oia jurodiwy odpowiadał nie wprost, ale z^szeZ/ctmi przy-potmesctami i zo ^oiclicawi" t».

Jednak ogćlnie mówiąc ani zagadkowe okrzyki, ani aforyzmy, a ni rymo-wasentencje nie tworzą jeszcze korpo-racyjnego Języka. Język jurodiwych to pz-zede wszystkim jeżyk gesto^s (terminu „gest** używam w konwencjonal-znaczeniu, mając na myśli akt komunikacyjny reali-

-rzez wszelki nźa    a Inyr znak - gest jako Łąki,

postępek lub przedmiot). W^ła^uie za pomocą—gestu    g_tóry

I    ważna ^ro1^ ^w kulturze" óreó nio wi'ec

-—„ Pomiędzy    prynoyoiaJ

/// s    i

^ st *

s3|^i£!

^ Chry5

2E (prtytutó

dal. ale jed7

Prokop z. wal ręce n-roakazyw