9428
9401 djvu

174 X. OYBII.SK1

dźwigni. Przy takiem ustawieniu dźwignia się podnosi już przy najmniejszej energii, jaką mięsień w czasie skurczu wywiązuje.

Nowsze sposoby, jak zauważyliśmy wyżej, opierają się na tej samej zasadzie, z tą tylko różnicą, że zamiast busoli G w tein samem miejscu zostają włączone w łańcuch stosu K rozmaitego rodzaju cbronoskopy ; do takich należy np. sygnał elektryczny De-preza lub chronoskop Hippa. Zapomocą pierwszego czas, w ciągu którego prąd zostaje zamknięty, oznaczamy graficznie na okopconym walcu, poruszającym się z określoną, dość znaczną szybkością (patrz mięśnie stronica 101). W chronoskopie zaś Hippa czas ten wskazuje w tysiącznych częściach sekundy wskazówka zegarowego mechanizmu, która zostaje wprawioną w ruch w chwili zamknięcia i zatrzymaną bezpośrednio w chwili otwarcia prądu. Jeżeli więc zamiast busoli, jak to było w doświadczeniu Helmholtza, włączymy chronoskop Hippa, to, podrażniając nerw raz w największej odległości od mięśnia, drugi raz tuż obok niego, w obu razach otrzymamy bezpośrednio czas, który upłynął od chwili podrażnienia do początku skurczu. Czas ten przy podrażnieniu w dalszej odległości składa się z czasu a, w ciągu którego stan czynny przechodzi w nerwie z miejsca podrażnienia do miejsca tuż obok mięśnia, z czasu ó, w ciągu którego z tego ostatniego stan czynny przechodzi do mięśnia i czasu c, t. j. okresu utajonego podrażnienia mięśnia. W drugim przypadku czas ten składa się tylko z czasu b i z czasu c. Odejmując czas drugi od pierwszego znajdujemy bezpośrednio czas a, na podstawie którego, znając odległość między punktami podrażnienia nerwu, już bardzo łatwo możemy oznaczyć szybkość przenoszenia się w nim stanu czynnego.

Szybkość przenoszenia się stanu czynnego w nerwie ruchowymi ^żabynafion^tawie^^oświadcź^ Helmholtza, przeprowadzonych wyżej podaną metodą, wynosiła przeciętnie 26,4 m. na sekundę. Szybkość ta zmniejszała się pudczas oziębiania i wzrastała podczas ogrzewania nerwu.

zapomocą myo-linii siecznych

Prócz wyżej opisanej metody, Helmholtz i inni autorowie * oznaczali także szybkość inną drogą, a mianowicie grafów, które dawały możność na jednej i tej samej otrzymywać dwie krzywe pojedynczego skurczu podczas podrażnienia nerwu jąodobnie, jak w powyższej metodzie, w dwóch rozmaitych miejscach. Chwila podrażnienia nerwu w tego rodzaju doświadczeniach ściśle odpowiadać musi jednemu i temu samemu punktowi