84597 skanuj0064

132 Resocjalizacja przestępców seksualnych.

wszystkim powstają podstawy do wystąpienia stadium VI, czyli nawrotu uporczywych fantazji na temat różnych możliwości spełnienia choro! bliwych fantazji. Jawią się wtedy w umyśle przyszłego lub powtórnego: przestępcy wyimaginowane postacie ofiar mogących najlepiej spełnić owe. natarczywe fantazje. Pod wpływem tych coraz intensywniejszych marzeń na jawie przestępca zaczyna intensywnie poszukiwać ofiary.

Stadium VII - znalezienie ofiary, czyli kolejny moment w cyklu aktywności przestępczej. Od tego momentu snute na temat zaspokojeń seksualnych fantazje zyskują konkretny, cielesny wzorzec i od tej pory bywają nie tylko bardziej skonkretyzowane, lecz także jeszcze mniej podatne na stłumienie lub przekierowanie.

Stadium VIII - praca nad urobieniem ofiary, przebiega ona do pewnego momentu podobnie u pedofilów i gwałcicieli, a mianowicie jedni i drudzy zaczynają od dokładnej obserwacji ofiary, jej stylu życia, upodobań itp. Inne są natomiast metody działania w drugim etapie pracy nad urobieniem ofiary, wynikające z odmienności psychiki kobiety i dziecka, różnią się więc sposoby budzenia u przyszłej ofiary zaufania.

Stadium IX - spełnienie, czyli akt przestępczy. Następujące po nim stadium X polega na dodatkowym nasyceniu i wzmocnieniu fantazji o przeżytych doznaniach i reakcjach ofiary, które interpretowane bywają z reguły według opisywanego już poprzednio „wypaczonego sposobu rozumowania”, czyli na własną korzyść i na rzecz wzmocnienia doznań odbieranych w czasie karygodnych zaspokojeń seksualnych. Owe fantazje stanowią z kolei koło zamachowe do powtarzania kolejnych etapów cyklu przestępczego, jak i wznawiania całego cyklu, najczęściej ze zdwojoną siłą!

U wielu przestępców seksualnych występuje stadium XI cyklu przestępczego zachowania, a mianowicie poczucie winy oraz lęk przed ujawnieniem popełnionego czynu. Uczucia te doprowadzają najczęściej do dłuższego lub krótszego utajenia przestępczego procederu, czasami też powodują to, że przestępca sam prosi o pomoc. Stadium XII cyklu przestępczego bywa czasami próba przeproszenia, przekupienia lub zastraszenia ofiary, aby nie ujawniała tego, co się zdarzyło. Ostatnie, stadium XIII polega na zaniku poczucia winy i tym sposobem nawet przestępcy seksualni bardziej wyczuleni na krzywdę ofiary i prawa moralne wracają do punktu wyjścia, czyli do kolejnego uruchomienia cyklu przestępczego w bardziej lub mniej oddalonym czasie.

Stadia cyklu przestępczego, dającego się zaobserwować u większości przestępców seksualnych Alec P. Spencer przedstawił graficznie.

Cykl przestępstwa seksualnego (wg Spencera,1999)

Powrót uczuć mających działanie fantazji