DSCF5744

461

2. Burak pastewny

2.7. Agrotechnika 2.7.1. Przedplon i uprawa roli

Najczęściej stosowanymi przedplonami, podobnie jak pod burak cukrowy, są rośliny zbożowe - na kompleksach gleb najlepszych pszenica ozima i jęczmień, a na kompleksach gleb żytnich bardzo dobrych żyto i owies. Dobrym przedplonem jest także kukurydza, jeśli niestosowano pod nią nadmiernych dawek herbicydów triazynowych, których pozostałości mogą uszkadzać rośliny buraka jeszcze w roku następnym.

Niewłaściwym przedplonem jest burak cukrowy oraz okopowe z rodziny krzyżowych, a także rzepak. Na stanowisku po motylkowatych wieloletnich uprawa roli oraz prace pielęgnacyjne są utrudnione wskutek odrostów i nierozłożonych korzeni, zwłaszcza lucerny. Rośliny strączkowe ze względu na niewielki areał uprawy są bardzo rzadko przedplonem buraka pastewnego.

Jesienna i wiosenna uprawa roli jest podobna jak pod burak cukrowy. Powinna zapewniać wysoki poziom jej kultury oraz dobre warunki wschodów i gromadzenia plonu. W stanowisku po zbożach stosuje się obornik, najlepiej jesienią, a także nawozy fosforowe i potasowe.

2.7.2. Nawożenie

Potrzeby pokarmowe buraka pastewnego są duże i zależą od poziomu plonowania oraz charakterystycznych cech odmiany. Ilość pobranych składników ma związek z zawartością suchej masy w korzeniu, a także z ulistnieniem. Wraz z lepszym ulistnieniem zwiększa się zawartość suchej masy u poszczególnych grup odmian oraz wzrasta ilość pobranych składników pokarmowych.

Największe zapotrzebowanie na składniki pokarmowe przypada w okresie tworzenia korzenia zapasowego, a tym samym głównej masy plonu, i trwa około 2,5 miesiąca (tzn. od połowy czerwca do połowy września). Pod koniec okresu wegetacji część składników pokarmowych wraca do gleby w formie opadłych liści, a część jest wydzielana przez korzenie. Niezależnie od odmiany duże znaczenie ma nawożenie organiczne.

Dawki obornika są podobne jak pod burak cukrowy, tj. 30-40 t/ha. Poziom nawożenia azotem zależy od indywidualnej reakcji odmian. Odmiany cukrowo--pastewne o wysokiej zawartości suchej masy reagują na ten składnik podobnie jak cukrowe. W zależności od rodzaju gleby zwiększenie plonu uzyskuje się do poziomu nawożenia 140-160 kg/ha N. Dawki nawozów azotowych pod odmiany pastewno-cukrowe i pastewne plenne mogą być wyższe. W latach o korzystnym układzie opadów i temperatury największe plony uzyskuje się, stosując nawożenie